Επικρατεί µια διάχυτη ανησυχία για το µέλλον της ιστιοπλοΐας. Δεν επιθυµώ να αντιδράσω στους φόβους, απλά προσπαθώ να οριοθετήσω τον χώρο και να ξεκαθαρίσω το περιεχόµενο της έννοιας. Όσοι βλέπουν την ιστιοπλοΐα να κινδυνεύει και να είναι γκρίζο το µέλλον της, οφείλουν να ξεκαθαρίσουν για ποια ιστιοπλοΐα µιλάνε και αφού εκείνοι δεν το κάνουν, θα προσπαθήσω να το κάνω εγώ που δεν ανησυχώ.
Ο όρος ιστιοπλοΐα είναι δόκιµος, σηµαίνει τη µετακίνηση στη θάλασσα µε τον αέρα, χωρίς τη χρήση µηχανής εσωτερικής καύσης, χωρίς να προσδιορίζεται ο τύπος του µέσου και η ταχύτητα που επιτυγχάνεται. Η σχεδία της Πολυνησίας, το καΐκι του Αιγαίου, το σκάφος του περιηγητή, το Falcon της Ελένης Αµβροσιάδου, η καρίνα µε τα Wings του Ben Lexcen, τα φουσκωτά πανιά του Edouard Kessi, τα αλουµινένια foils και τα σκάφη που ακροβατούν πάνω και έξω από το νερό, τα Kites και όλα τα παρεµφερή, κάνουν ιστιοπλοΐα, αλλά η µόνη σχέση που υπάρχει µεταξύ πολλών από τα παραπάνω, είναι ότι, όσοι µπορούν να κοιτάξουν γύρω τους, βλέπουν θάλασσα.
Με την ιστιοπλοΐα ασχολούνται όσοι επιθυµούν να ζήσουν την ευτυχία που δίνει το υγρό στοιχείο ταξιδεύοντας το µε το αίσθηµα της ελευθερίας και της περιπέτειας µε τη βοήθεια του ανέµου όπως οι πρόγονοί µας και όσοι το χρησιµοποιούν για να κερδίζουν και προσπαθούν να προσφέρουν συνεχώς καινοτοµίες. Αυτός ο δεύτερος λόγος ενασχόλησης µε την ιστιοπλοΐα, όντως κινδυνεύει, δικαιολογεί δε απόλυτα την ανησυχία όσων ποικιλοτρόπως σχετίζονται µ αυτόν. Δεν ξέρω γιατί, αυτού του είδους η ενασχόληση µε την ιστιοπλοΐα µου θυµίζει τους Ταϊβανέζους που ανακάλυψαν τα πλαστικά λουλούδια και τον Dr. Wallace H. Carothers της DuPont µε την περίφηµη κραυγή του: «Now You lazy Old Nyponers» που µας κληροδότησε το nylon! Ούτε τα πλαστικά λουλούδια µας στέρησαν τα τριαντάφυλλα, ούτε το nylon απείλησε το µετάξι, αφού το µόνο που επέτυχαν να κάνουν, είναι οι χρήστες των γνήσιων υλικών να αισθάνονται περισσότερο ευτυχείς!
Αντιλαµβάνοµαι ότι είναι κουραστικό για τους αναγνώστες να διαβάζουν πάλι και πάλι για το ίδιο θέµα, αλλά είναι σοβαρό, για όσους ενδιαφερόµαστε για την απολαυστική ιστιοπλοΐα και δεν πρέπει να την αφήνουµε ανυπεράσπιστη. Επιβάλλεται να ξεκαθαριστεί, ότι η ιστιοπλοΐα σαν απόλαυση, ούτε κινδυνεύει, ούτε θα κινδυνεύσει, γιατί δίνει χαρά και η χαρά είναι απαραίτητη στον άνθρωπο. Η ιστιοπλοΐα σαν θαλασσινή Formula 1, βέβαια κινδυνεύει, αλλά αυτό δεν αφορά όσους χαιρόµαστε τον αέρα και τη θάλασσα ιστιοπλοώντας. Είναι καλό οι κινδυνολογούντες να ξεκαθαρίζουν ποια ιστιοπλοΐα κινδυνεύει και δεν έχει µέλλον, γιατί αυτή που οι πολλοί εννοούµε, έχει ζήσει χιλιάδες χρόνια και θα ζήσει πολύ περισσότερα!
