Στην αρχή επιβλήθηκε το Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ηµερόπλοιων (ΤΕ.Π.Α.Η) µε ηµεροµηνία έναρξης την 9 Μαΐου 2019 και αφορούσε:

α) τα ιδιωτικά πλοία αναψυχής, ολικού µήκους άνω των 7 µέτρων, ιστιοφόρα ή µηχανοκίνητα, ανεξαρτήτως αν είναι νηολογηµένα ανεξαρτήτως σηµαίας ή εγγεγραµµένα στα Βιβλία Εγγραφής Μικρών Σκαφών (Β.Ε.Μ.Σ.).

β) τα επαγγελµατικά πλοία αναψυχής, δηλαδή τα πλοία αναψυχής που δραστηριοποιούνται επαγγελµατικά υπό ολική ναύλωση σύµφωνα µε τις διατάξεις του ν. 4256/2014 (Α’ 92).

(γ) τα επαγγελµατικά τουριστικά ηµερόπλοια, δηλαδή τα πλοία που δραστηριοποιούνται επαγγελµατικά ως ηµερόπλοια σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 4256/2014 (Α’ 92).

(δ) τα πλοία αναψυχής που έχουν χαρακτηριστεί επαγγελµατικά σύµφωνα µε το δίκαιο άλλης χώρας.

Το τέλος υπολογίζεται βάσει του µήκους των σκαφών αλλά εδώ υπάρχει ένα παράλογο.

Συγκεκριµένα για ένα σκάφος 10-12µ το ΤΕΠΑΗ ανέρχεται σε 33€ /µήνα ήτοι 396€ τον χρόνο, ενώ για ένα σκάφος που υπερβαίνει τα 12 π.χ. 12,01µ το ΤΕΠΑΗ ανέρχεται σε 8€ / µέτρο / µήνα ήτοι 96,08€ / µήνα ή 1152,96€ τον χρόνο. Δηλαδή για ένα εκατοστό διαφορά µήκους πρέπει να καταβληθεί το τριπλάσιο ποσόν. Επί πλέον, ενώ ο νόµος προβλέπει ότι εξαιρούνται των ΤΕΠΑΗ τα παραδοσιακά σκάφη προφανώς για να προστατέψει την παράδοση, δεν λαµβάνει καµµία πρόνοια για τα ιστιοφόρα σκάφη που προστατεύουν το περιβάλλον έναντι της κλιµατικής αλλαγής αλλά ούτε και για τα ναυταθλητικά.

Στη συνέχεια έρχεται ο νόµος 4646/2019 ο οποίος µε το άρθρο 58 τροποποιεί τις διατάξεις του άρθρου 12 των νόµων 27/1975 και αναθεωρεί τους συντελεστές επιβολής φορολογίας πλοίων δεύτερης κατηγορίας ως ορίζονται από το άρθρο 3 των νόµων αυτών µεταξύ των οποίων είναι και τα ιστιοφόρα µε αποτέλεσµα ένα ιστιοφόρο σκάφος µήκους περίπου 12µ ή 15 κόρων ολικής χωρητικότητας κατέβαλε µέχρι σήµερα περίπου 50€ ετησίως, µε την τροποποίηση του νόµου πρέπει να καταβάλει κατά τον υπολογισµό φόρων του άρθρου 12 παρ. 1, (0,90€/κόρο x 15 κόρους) 13,5€ αλλά στην ίδια παράγραφο αναφέρεται ότι ορίζεται το ελάχιστο ποσό φόρου στα 200€ σε περίπτωση που ο υπολογιζόµενος φόρος πλοίων είναι µικρότερος από το ποσό αυτό.

Επί πλέον, εις την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου αναφέρεται ότι:
Ο κατά την προηγούµενη παράγραφο υπολογιζόµενος φόρος πολλαπλασιάζεται µε τους ακόλουθους συντελεστές.

Ο Ιωάννης Μαραγκουδάκης γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. To 1953, σε ηλικία 15 ετών, τιμήθηκε από την τότε Βασίλισσα Φρειδερίκη με έπαινο εξαίρετων πράξεων, για τη συμμετοχή του με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων στην αρωγή των σεισμοπλήκτων Ιονίου. Παράλληλα με τις Γυμνασιακές του σπουδές στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή, ασχολείται με τον αθλητισμό στίβου και το 1957, σε ηλικία 19 ετών, καταρρίπτει την Πανελλήνια επίδοση στη σφυροβολία. Τον ίδιο χρόνο εισάγεται στη Σχολή Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων του Ε.Μ.Π. Αποφοιτά το 1962 και υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο Τεχνικό Σώμα, ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός. Μετά από μια εικοσαετή επιστημονική και επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αφιερώνει πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του στην ιστιοπλοΐα και έχει μία εμπειρία άνω των 150.000 ναυτικών μιλίων σε ιστιοπλοϊκούς αγώνες και θαλάσσιες περιηγήσεις, με διάκριση μεταξύ των άλλων και στον Αγώνα Διάπλου του Ατλαντικού ARC 2000. Από το 1985 είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (Π.Ο.Ι.Α.Θ.) και από το 1990 και για 22 χρόνια διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Θαλάσσιας Ενώσεως. Εκδότης του περιοδικού του ΠΟΙΑΘ «Ιστιοπλοϊκός Κόσμος» από το 1987. Εκπρόσωπος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας από το 2002 έως το 2010 στην Επιτροπή Ανοικτής Θαλάσσης της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας. Επίτιμος δημότης Λέρου για τη διαρκή προσπάθειά του αναδείξεως της νήσου και την ανάπτυξη του ναυταθλητισμού της και του Αγαθονησίου για την εγκαθίδρυση συστήματος τηλεπαιδιατρικής
Previous Post Next Post