Το Volvo Ocean Race, το Έβερεστ της ιστιοπλοΐας, ξεκίνησε για μια ακόμα φορά με τον πιο λαμπρό τρόπο. Λιμάνι εκκίνησης ήταν και πάλι, για τέταρτη συνεχόμενη φορά, το Αλικάντε της Ισπανίας το οποίο άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό στις 11 Οκτωβρίου.
Χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο κατέκλυζαν και πάλι τους δρόμους της ισπανικής πόλης, που χωρίς το Volvo Ocean Race, ειδικά αυτή την εποχή, θα έμοιαζε με πόλη – φάντασμα. Τα ξενοδοχεία ακόμα και στις γύρω περιοχές ήταν όλα κλεισμένα, τα μαγαζιά γεμάτα και η ίδια η διοργάνωση έκανε αισθητή την παρουσία της παντού, ακόμα και στο αεροδρόμιο.
Πρώτο σημαντικό event στον αγώνα ήταν ο τοπικός αγώνας, το In-Port Race με χορηγό τη MAPFRE το οποίο έλαβε χώρα στις 14 Οκτωβρίου το μεσημέρι. Οι χιλιάδες θεατές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά τις επτά ομάδες να αγωνίζονται σε έναν παράκτιο στίβο, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα. Τα σκάφη πλέον είναι όλα ίδια και σχεδιασμένα όχι μόνο για ανοικτές πλεύσεις στους ωκεανούς, αλλά αρκετά ευέλικτα ώστε να κάνουν και inshore αγώνες. Νικητής του πρώτου in-port race ήταν η ομάδα “Turn the Tide on Plastic” που πήρε τον πολυπόθητο βαθμό. Η βαθμολογία των in-port αγώνων είναι ξεχωριστή από τα offshore σκέλη, αλλά η δόξα για τους νικητές είναι εξίσου σημαντική!
Οι επτά ομάδες που λαμβάνουν μέρος στην τρέχουσα διοργάνωση είναι:
Η ολλανδική Team AkzoNobel, με κυβερνήτη τον Ολλανδό Simeon Tienpont.
Η κινέζικη Dongfeng Race Team, με κυβερνήτη τον Γάλλο Charles Caudrelier.
Η ισπανική MAPFRE, με κυβερνήτη τον Ισπανό Xabi Fernάndez.
Η Vestas 11th Hour Racing από τις ΗΠΑ και τη Δανία, με κυβερνήτη τον Αμερικανό Charlie Enright.
Από το Χονγκ Κονγκ η Team Sun Hung Kai/Scallywag, με κυβερνήτη τον Αυστραλό David Witt.
Η ομάδα των Ηνωμένων Εθνών Turn the Tide on Plastic, με κυβερνήτη τη Βρετανίδα Dee Caffari.
Και τέλος η ολλανδική Team Brunel, με κυβερνήτη τον βετεράνο του VOR από την Ολλανδία Bouwe Bekking.
Μεσολάβησε μία εβδομάδα προκειμένου οι ομάδες να προετοιμαστούν για το πρώτο σκέλος offshore με προορισμό τη Λισσαβόνα της Πορτογαλίας, 1450 ν.μ. απόσταση. Από τη Λισσαβόνα τα σκάφη θα ταξιδέψουν προς το Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής (7000 ν.μ.), μετά τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μετά το Χονγκ Κονγκ, μετά το Γκουάνγκζου, μετά το Όκλαντ (5600 ν.μ.), το Ιταζάι της Βραζιλίας (7500 ν.μ.), το Νιούπορτ των ΗΠΑ (5500 ν.μ.), το Κάρντιφ της Ουαλίας (3300 ν.μ.), το Γκέτενμποργκ της Σουηδίας (1230 ν.μ.) και τέλος η Χάγη της Ολλανδίας για τα τελευταία 520 ν.μ.
Έτσι λοιπόν, μία εβδομάδα μετά, οι επτά ομάδες πήραν εκκίνηση από το Αλικάντε για το πρώτο σκέλος των 1450 ναυτικών μιλίων με προορισμό τη Λισσαβόνα. Ο καιρός ήταν καλοκαιρινός και ο άνεμος κυμαινόταν μεταξύ 15 και 20 κόμβων από ανατολικές διευθύνσεις.
Πλήθος κόσμου ήταν συγκεντρωμένο στις ακτές και ακόμα περισσότερος κόσμος είχε βγει με σκάφη για να παρακολουθήσουν την εκκίνηση από κοντά. Το Dongfeng άφησε πρώτο το Αλικάντε, με το Sun Hung Kai/Scallywag, το Vestas 11th Hour Racing και το Turn the Tide on Plastic να ακολουθούν από κοντά. Μετά το νοητό σημείο στροφής, μερικά μίλια παρακάτω, τα σκάφη έφυγαν πλέον για το Γιβραλτάρ. Γρήγορα το Vestas 11th Hour Racing πέρασε μπροστά με το MAPFRE λίγα μίλια πίσω και το AkzoNobel να ακολουθεί.
Στα τελευταία μίλια του αγώνα, καθώς η ένταση του ανέμου είχε πέσει, οι θέσεις είχαν ήδη κριθεί. Το Vestas 11th Hour Racing κατάφερε να τερματίσει πρώτο στο πρώτο σκέλος του Volvo Ocean Race, περνώντας τη γραμμή τερματισμού στον ποταμό Τάγο στη Λισσαβόνα το Σάββατο 28 Οκτωβρίου το απόγευμα. Μεγάλη νίκη για τον Αμερικανό κυβερνήτη Charlie Enright και την ομάδα του που πήρε τους πρώτους 8 πόντους.
Το δεύτερο σκέλος με προορισμό το Κέιπ Τάουν ξεκίνησε στις 5 Νοεμβρίου, ενώ δύο ημέρες πριν έγινε η τοπική ιστιοδρομία. Μετά από 7000 ναυτικά μίλια στον Ατλαντικό και σχεδόν 20 μέρες που είχαν περάσει από πλήρεις άπνοιες σε καταιγίδες, τα σκάφη τερμάτισαν στη Νότιο Αφρική. Η σειρά τερματισμού και η αντίστοιχη βαθμολογική κατάταξη ήταν:
- MAPFRE
- Dongfeng Race Team
- Vestas 11th Hour Racing
- Team Brunel
- team AkzoNobel
- Team Sun Hung Kai/Scallywag
- Turn the Tide on Plastic
Ο στόλος των επτά σκαφών που ξεκίνησε στις 5 Νοεμβρίου από την Πορτογαλία με προορισμό το Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής, τερμάτισε μετά από 20 ημέρες, έχοντας περάσει δια πυρός και σιδήρου. Άλλωστε, αυτό είναι και το νόημα του σκληρού αυτού αγώνα. Μία ασύγκριτη δοκιμασία για ανθρώπους και σκάφη. Και είναι γεγονός πως σε αυτή τη διοργάνωση τα σκάφη παρουσίασαν τις λιγότερες φθορές και αβαρίες από κάθε άλλη χρονιά. Αυτό φυσικά βοήθησε και στην ασφάλεια των πληρωμάτων, αλλά κυρίως και στην απόδοσή τους. Γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν μειώνει το αξιέπαινο και αξιοθαύμαστο της προσπάθειάς τους.
Στο δεύτερο σκέλος πρώτο ήταν το MAPFRE, με δεύτερο το Dongfeng Race Team και τρίτο το Vestas 11th Hour Racing.
Το τρίτο σκέλος από το Κέιπ Τάουν προς τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μήκους 6.500 ναυτικών μιλίων, ξεκίνησε την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου, παρουσία χιλιάδων θεατών, πολλοί εκ των οποίων είχαν βγει στη θάλασσα με τα σκάφη τους για να παρακολουθήσουν την εκκίνηση από κοντά. Η εκκίνηση ήταν επεισοδιακή. Ο άνεμος ήταν αρκετός, κυμαινόταν στους 20 με 25 κόμβους, ώστε τα σκάφη να κινούνται με μεγάλες ταχύτητες και στην αρχή να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Έτσι κύλησαν οι πρώτες 24 ώρες, ενώ μετά η ένταση του ανέμου έπεσε.
Τρεις ημέρες μετά τα σκάφη μπήκαν στον διαβόητο Νότιο Παγωμένο Ωκεανό. Η θερμοκρασία έπεφτε συνεχώς ενώ τον στόλο περίμενε και η πρώτη καταιγίδα. Με θεόρατα κύματα και ανέμους που ξεπερνούσαν τους 35 κόμβους σταθερά, το AkzoNobel ήταν το πρώτο σκάφος που ανέφερε ζημιά, η οποία τους στοίχισε σε χρόνο, όχι όμως ικανή για να σκεφτεί η ομάδα να εγκαταλείψει.
Στις 15 Δεκεμβρίου το αρχηγείο της διοργάνωσης διέταξε τα σκάφη να διορθώσουν την πορεία τους βορειότερα καθώς ένα μεγάλο παγόβουνο βρισκόταν στην πορεία τους. Οι μάχες μεταξύ των ομάδων συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση. Τόσο τα σκάφη όσο και τα πληρώματα είναι πλέον πολύ υψηλού επιπέδου με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν δραματικές διαφορές τις επιδόσεις και άρα ούτε φαβορί. Το Dongfeng Race Team και το MAPFRE, παρά τις δύσκολες συνθήκες και μετά από οκτώ ημέρες αγώνα βρίσκονταν σε απόσταση 5 ναυτικών μιλίων το ένα από το άλλο, με το δεύτερο τελικά να καταφέρνει να περάσει μπροστά. Λίγο πιο πίσω το Team Brunel πίεζε το Vestas 11th Hour Racing διεκδικώντας τη θέση στο βάθρο.
Τελικά έτσι εξελίχθηκε και το υπόλοιπο του σκέλους με το MAPFRE να περνάει πρώτο τη γραμμή του τερματισμού, την παραμονή των Χριστουγέννων, ακολουθούμενο από το Dongfeng Race Team και τρίτο το Vestas 11th Hour Racing.
Τέταρτο μπήκε στο λιμάνι της Μελβούρνης το Team Brunel. Πέμπτο, μετά από σχεδόν δύο ημέρες έφτασε το Sun Hung Kai / Scallywag, ακολουθούμενο από το Turn the Tide on Plastic και το team AkzoNobel. Λόγω της ζημιάς που είχε υποστεί, να φτάνει τελευταίο.
Ενδιαφέρον είχε πλέον και η γενική κατάταξη η οποία είχε διαμορφωθεί ως εξής:
- MAPFRE – 29 βαθμοί
- Dongfeng Race Team – 23 βαθμοί
- Vestas 11th Hour Racing – 23 βαθμοί
- Team Brunel – 14 βαθμοί
- Sun Hung Kai / Scallywag – 11 βαθμοί
- Team AkzoNobel – 7 βαθμοί
- Turn the Tide on Plastic – 6 βαθμοί
Το τέταρτο σκέλος του αγώνα θα έχει προορισμό το Χονγκ Κονγκ, πρώτη φορά σταθμό στον αγώνα. Η δυσκολία αυτού το σκέλους έγκειται στο ότι τα σκάφη θα ταξιδέψουν κατά πλάτος με αποτέλεσμα να διέλθουν όλες τις κλιματικές αλλαγές, να βιώνουν δηλαδή καθημερινά αλλαγή στις μετεωρολογικές συνθήκες.
Για τον λόγο αυτό, μέγιστης σημασίας είναι πλέον η στρατηγική και η μελέτη των προγνώσεων. Άλλωστε όλες οι ομάδες υποστηρίζονται από αντίστοιχα κλιμάκια στη στεριά που είναι σε ανοιχτή επικοινωνία με τα σκάφη και βοηθούν στη χάραξη της τακτικής.
