Sydney to Hobart

Με 85 συµµετοχές στη γραµµή εκκίνησης και πάνω από 1000 ιστιοπλόους να αγωνίζονται, η 75η διοργάνωση του Sydney Hobart Yacht Race πέτυχε τον σκοπό της.

Ο συγκεκριµένος αγώνας αποτελεί τον έναν από τους τέσσερις δύσκολους αγώνες της Rolex των 600 ναυτικών µιλίων, ανάµεσα στο Middle Sea Race της Μάλτας, το γνωστό Fastnet της Βρετανίας και το Caribbean 600. Η ιδιαίτερη δυσκολία του Sydney Hobart Yacht Race είναι το κοφτό και δυνατό κύµα στο Bass Strait. Η περιοχή επίσης φηµίζεται για τους θυελλώδεις ανέµους που έχει συχνά, δυσκολεύοντας τα σκάφη και δοκιµάζοντας τα πληρώµατα. Άλλωστε η διοργάνωση του 1998 αποτέλεσε µία από τις µεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της ιστιοπλοΐας µε πολλούς νεκρούς και πολλά σκάφη χαµένα.

Το µεσηµέρι της 26ης Δεκεµβρίου δόθηκε η εκκίνηση της τελευταίας διοργάνωσης, µία ηλιόλουστη ηµέρα µε 10 – 15 κόµβους άνεµο από βόρειες – βορειοανατολικές διευθύνσεις. Δόθηκαν τρεις εκκινήσεις, µπροστά στους χιλιάδες θεατές, τα απειράριθµα σκάφη θεατών και βέβαια τη ζωντανή τηλεοπτική µετάδοση.

Λίγο µετά την εκκίνηση και έξω από το λιµάνι του Σίδνεϋ η ένταση του ανέµου ανέβηκε στους 25 κόµβους και τα σκάφη ταξίδευαν σε ανοιχτές πλεύσεις µε µεγάλες ταχύτητες, ανατολικά της Αυστραλίας.

Η πρώτη εγκατάλειψη ήρθε µετά από µόλις δύο ώρες από το σκάφος CYCA (ΤΡ52) του Gordon Ketelbey, λόγω ζηµιάς στην εξαρτία.

Μία ώρα αργότερα ήρθε το µήνυµα στους διοργανωτές από το Sun Hung Kai/Scallywag, ένα από τα ταχύτερα σκάφη του αγώνα και ένα από τα πέντε super maxi, το οποίο εγκατέλειψε αφού έσπασε ο πρόβολος. Το σκάφος επέστρεψε πίσω στο λιµάνι.

Τα τέσσερα εναποµείναντα super maxi πλέον είχαν τα βλέµµατα στραµµένα επάνω τους. Με ιδανικές καιρικές συνθήκες, τα σκάφη ταξίδευαν πολύ γρήγορα και σίγουρα εντυπωσιακά.

ICHI BAN, Bow: 001, Sail n: AUS001, Owner: Matt Allen, State/Nation: NSW, Design: Botin 52

Το Wild Oats XI του Oatley, µε κυβερνήτη τον Mark Richards, κατάφερε να ξεφύγει από τους αντιπάλους του, δηλαδή το Black Jack του Peter Harburg, µε κυβερνήτη τον Mark Bradford και το Comanche του Jim Cooney και της Samantha Grant. Τα γρήγορα σκάφη στο περισσότερο µέρος του αγώνα απείχαν µεταξύ τους µόλις τέσσερα ναυτικά µίλια, ενώ λίγο πιο πίσω βρισκόταν και το InfoTrack του Christian Beck.

Το θέαµα των τεσσάρων σκαφών να φτάνουν σχεδόν ταυτόχρονα στον ποταµό Derwent της Τασµανίας, πλέοντας προς τον τερµατισµό, ήταν µοναδικό και οπωσδήποτε σπάνιο.

Το Wild Oats XI, ένα σκάφος 14 ετών, είχε ήδη οκτώ νίκες στο ενεργητικό του, αλλά η επιτυχία αυτής της χρονιάς είχε ιδιαίτερη αξία, λόγω του υψηλότατου συναγωνισµού. Παρά το γεγονός ότι στο σκάφος χρεώθηκε κάποια παρατυπία που δεν επηρέασε το αποτέλεσµα, προς στιγµήν κινδύνευσε να χάσει την πρωτιά. Στο τέλος, η έκβαση της αµφισβητούµενης κίνησης του Wild Oats XI να ‘χαθεί’ από την παρακολούθηση µέσω AIS, ήταν θετική για την οµάδα, κατόπιν ετυµηγορίας της Διεθνούς Επιτροπής Ενστάσεων.

Race start WILD OATS XI, Bow: XI, Sail n: AUS10001, Owner: The Oatley Family, State/Nation: NSW, Design: Reichel Pugh 30m

Ωστόσο, µεγάλη µάχη δόθηκε και για τις άλλες θέσεις, ανάµεσα στο Comanche, το Black Jack και το InfoTrack. Το Black Jack κατάφερε να περάσει το Comanche µόλις στα τελευταία 100 µέτρα, µετά από 628 ναυτικά µίλια αγώνα! Ο αγώνας ανάµεσα στους δύο ήταν ένα συνεχόµενο match race από τη στιγµή που τα σκάφη παράλλαξαν την Τασµανία. Αλλά και η κάλυψη της τέταρτης θέσης από το InfoTrack δεν ήταν λίγο, αφού το πλήρωµα το σκάφους υπερέβαλε εαυτόν, µαχόµενοι εναντίον νεότερων και γρηγορότερων σκαφών. Τόσο ο κυβερνήτης του Wild Oats XI αλλά και αυτός του Black Jack εξήραν τη µαχητικότητα του πληρώµατος του αντιπάλου τους, µε δεδοµένο µάλιστα πως οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές για ένα σκάφος όπως το InfoTrack.

Εκτός από τη µάχη για τα line honours, εξίσου επεισοδιακή ήταν και η µάχη για τη διεκδίκηση της πρώτης θέσης overall σε διορθωµένο χρόνο και η κατάκτηση του τροπαίου Tattersall Cup. Η συνεχής εναλλαγή στην πρώτη θέση της βαθµολογίας µέχρι την τελική απόφαση, δηµιούργησε συνθήκες θρίλερ για τους αγωνιζόµενους όσο και για τους θεατές.

Παρά την εξαιρετική εκκίνηση που έκανε το Winning Appliances (Carkeek 60) µε κυβερνήτη τον ιδιοκτήτη του, John Winning Jr, έχοντας αφήσει πίσω του ακόµα και το πολύ µεγαλύτερο και ταχύτερο Comanche, οι επιλογές τακτικής του δεν απέδωσαν και έτσι το σκάφος τερµάτισε στην τέταρτη θέση overall.

Μετά τον τερµατισµό και τον υπολογισµό των διορθωµένων χρόνων, πρώτος νικητής στη γενική κατάταξη εστέφθη το σκάφος Alive του Philip Turner, ένα σκάφος από την Τασµανία.

Ο ελληνικής καταγωγής Ed Psaltis, βετεράνος ιστιοπλόος µε 37 συµµετοχές στο Sydney Hobarts και overall θριαµβευτής στον θρυλικό αγώνα του 1998, δεν κατάφερε να λάβει µέρος αυτή τη χρονιά. Ωστόσο, ο πατέρας του, Bill Psaltis, ήταν αυτός που έδωσε την εκκίνηση του αγώνα.

Μάνος Ρούδας
by
Ο Μάνος Ρούδας γεννήθηκε στον Πειραιά και είναι αριστούχος μηχανικός του Πολυτεχνείου της Ουαλίας. Κατέχει τίτλο ΜΒΑ από το Southern New Hampshire University των ΗΠΑ. Ασχολείται ενεργά με την ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης από το 1996 μέχρι σήμερα, ως αθλητής και επαγγελματίας κυβερνήτης σε σκάφη αναψυχής κάθε είδους. Έχει επίσης εργαστεί ως σύμβουλος επιχειρήσεων και σε υψηλές θέσεις στο χώρο της ναυτιλίας και του yachting. Ασχολείται με τη ναυτική εκπαίδευση από το 2003, είναι κάτοχος διπλώματος προπονητή ιστιοπλοΐας και του διεθνούς διπλώματος Yachtmaster Instructor του RYA.
Previous Post Next Post