Είναι 18 Ιουνίου η ηµέρα που συναντήθηκα µε τον Γιάννη Μιτάκη, µετά την ολοκλήρωση του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήµατος Finn, όπου κατάφερε να κερδίσει το εισιτήριο για τους Ολυµπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η επιτυχία του αυτή, που ήταν εξαιρετικά σηµαντική για ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα, µε οδήγησε σε µία συνοµιλία εφ’ όλης, της ιστιοπλοϊκής ύλης µαζί του.
Γιάννη, αρχικά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Finn, επρόκειτο να γίνει σε µια περιοχή της Ιταλίας, όµως στην πορεία έµαθες ότι αυτό δεν θα ήταν εφικτό για τεχνικούς λόγους και ότι η Ελλάδα θα διεκδικούσε το πρωτάθληµα;
Ναι. Αυτό είναι γεγονός. Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία µαθαίνοντας ότι ο όµιλος στην Ιταλία δεν έχει πλέον τη δυνατότητα διοργάνωσης του Πρωταθλήµατος. Στην συνέχεια η κλάση Finn έστειλε ένα email σέ όλες τις οµοσπονδίες του κόσµου, το οποίο έλεγε ότι λόγω ακραίων καιρικών φαινοµένων θα ορισθεί µια καινούργια τοποθεσία στην Ιταλία, ώστε να γίνει το Πρωτάθληµα. Εκείνη την στιγµή η ΕΙΟ µε πρωτεργάτη τον Αιµίλιο Παπαθανασίου «έτρεξε» όλες τις απαραίτητες διαδικασίες και διεκδίκησε επιτακτικά το Πρωτάθληµα, προτείνοντας στην κλάση Finn, ότι θα παρέχουν πολύ περισσότερα από αυτά που θα παρείχε το event στην Ιταλία, και κάπως έτσι ο πρόεδρος της Finn αποφάσισέ ότι θα γίνει το Ευρωπαϊκό στην Ελλάδα, κάτι που είδαµε µετά από δύο µήνες, στον Σαρωνικό.
Πόσο σηµαντική ήταν τελικά η απόφαση αυτή;
Ήταν µια πολύ σηµαντική ανακοίνωση για µένα, αφού είχα κάνει όλο το χειµώνα προπόνηση στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στον Σαρωνικό. Άρα γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα τα νερά και τα τερτίπια του αέρα, σίγουρα ένιωθα πολύ καλύτερα και είχα ένα αβαντάζ, σε σχέση µε τους συναθλητές µου. Στην ιστιοπλοΐα όπως γνωρίζεις Ιάσωνα παίζει σηµαντικό ρόλο η εξοικείωσή µε τα νερά που αγωνίζεσαι κάτι µε αυτή την απόφαση µου ερχόταν στο «πιάτο» και φυσικά µε την ευκαιρία να ευχαριστήσω την ΕΙΟ και τους συνεργάτες της για τις προσπάθειες που έκαναν ώστε να έρθει το Πρωτάθληµα στα νερά που ανδρώθηκα ιστιοπλοϊκά.
Ήταν κάτι θετικό η ανακοίνωση ότι το Ευρωπαϊκό Finn θα γίνει στην Ελλάδα, αλλά παρέµενε αρνητικό το γεγονός ότι αυτό ήταν όντως ένα πολύ δύσκολο πρωτάθληµα;
Ναι, αυτό δεν άλλαξε. Το ότι θα γίνονταν στην Ελλάδα το επίπεδο της διοργάνωσης δεν θα άλλαζε. Σε όποιο µέρος του κόσµου και να γινόταν, οι ίδιοι αθλητές θα ερχόντουσαν, τα ίδια εισιτήρια θα µοίραζε.
Γιάννη θα ήθελα να σε ρωτήσω για το πόσο σηµαντικό ρόλο παίζει η γνώση των τοπικών καιρικών φαινοµένων, όταν αγωνίζεσαι ταυτόχρονα µε το γεγονός παντού γύρω σου βλέπεις οικεία κτήρια, και γενικώς µια θέα που ξέρεις πολύ καλά από µικρός. Στην πραγµατικότητα το Μικρολίµανο το βλέπεις και το ζεις από µικρό παιδί, θα µπορούσαµε να πούµε ότι είναι το δεύτερο σπίτι σου.
Χαριτολογώντας θα σε διόρθωνα λέγοντας, ότι είναι το πρώτο µου σπίτι, αφού µε τους ρυθµούς προπόνησης που έχω, είµαι περισσότερο καιρό στη θάλασσα παρά στο σπίτι µου. Πραγµατικά όµως κάνοντας ιστιοπλοΐα εδώ στον Σαρωνικό και στο Μικρολίµανο, από µικρό παιδί, βλέπω τα πάντα γύρω µου απίστευτα οικεία. Το σηµαντικό είναι το συναίσθηµα που νιώθεις Μόλις τελειώσει ο αγώνας θα πας να φας σπίτι σου συγκεκριµένο φαγητό, το πρωί ξέρεις ότι θα κάνεις µια συγκεκριµένη διαδροµή για να φτάσεις στο σκάφος σου και πόσος ακριβώς χρόνος σου χρειάζεται για κάθε τι. Είναι όλα τόσο καθηµερινά σαν να είσαι κυριολεκτικά σπίτι σου. Αυτό θα λέγαµε είναι µια ανακούφιση. Παρ’ όλα αυτά το άγχος της διοργάνωσης υπάρχει, διότι επρόκειτο για έναν εξαιρετικά δύσκολο αγώνα µε πολλούς και σηµαντικούς αθλητές, Επίσης ήταν και πρόκριση για τους Ολυµπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπου «µοιράζονταν πολύ λίγα εισιτήρια για πολλούς και καλούς αθλητές. Ήξερα ότι δεν ήταν κάτι εύκολο, όπως και τελικά αποδείχτηκε.
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Finn, ήρθε τελικά στην Ελλάδα διοργανώθηκε µε άριστο τρόπο από την ΕΙΟ και ολοκληρώθηκε. Θα ήθελες να µας το περιγράψεις λίγο γενικά πριν µπούµε σε πoιό εξειδικευµένες ερωτήσεις;
Ναι! Φυσικά. Οι αγώνες ξεκίνησαν λίγο αρνητικά καθώς όλοι περίµεναν φοβερές καιρικές συνθήκες, όπως αυτές που είχε τις προηγούµενες µέρες, όταν όλοι έκαναν προπόνηση στον θαλάσσιο στίβο που µετά χρησιµοποιήθηκε για τις ιστιοδροµίες. Δυστυχώς όµως τη µέρα που ξεκίνησε το πρωτάθληµα είχε κατά το κοινώς λεγόµενο «παγκόσµια µπουνάτσα» και αφού δεν φύσηξε ποτέ δεν έγιναν και ιστιοδροµίες. Τη δεύτερη (2η) και τρίτη (3η ) µέρα οι συνθήκες έγιναν πάρα πολύ καλές για ιστιοπλοΐα µε αποτέλεσµα να ολοκληρωθούν αρκετές κούρσες. Την τέταρτη (4η ) µέρα είχε πάλι «µπουνάτσα», µε αποτέλεσµα να µην γίνουν ξανά κούρσες, ενώ την πέµπτη (5η ) και έκτη (6η ) µέρα ο καιρός έφτιαξε ξανά και µε αποτέλεσµα να ολοκληρωθούν οκτώ κούρσες και το Medal Race και φυσικά το Ευρωπαϊκό Finn του 2019, µε νικητή τον Βρεττανό ολυµπιονίκη Giles Scott.
Γιάννη νοµίζω ότι ήρθε η στιγµή να µιλήσουµε λίγο αναλυτικά για τις ιστιοδροµίες του Ευρωπαϊκού και τις τεχνικές δυσκολίες που αντιµετώπισες κατά τη διάρκειά του. Δηλαδή πόσο δύσκολο ήταν το να στήνεσαι σωστά στη γραµµή της εκκίνησης µαζί άλλα 100 σκάφη ή πώς µπορείς να διορθώσεις λάθος επιλογές τακτικής ανάµεσα σε µία «θάλασσα» σκαφών;
Νοµίζω το όµορφο της Finn Class είναι ότι όλοι αγωνίζονται µαζί ανεξαρτήτως του µεγέθους του στόλου. Στο Ευρωπαϊκό είµασταν 86 σκάφη και όλοι αυτοί εκκινούσαµε µαζί. Δεν γίνεται δηλαδή όπως στις περισσότερες άλλες ολυµπιακές κατηγορίες όπου τα σκάφη χωρίζονται, σε στόλους. Χαρακτηριστικό παράδειγµα για αυτό που µε ρωτάς ήταν το Παγκόσµιο Finn του 2017 που έτρεχαν 126 σκάφη και φυσικά εκκινούσαν µαζί. Αυτή η διαδικασία έχει ένα καλό, το οποίο είναι ότι γνωρίζεις τι θέση που έχεις τερµατίσει στην κούρσα, αλλά και ένα κακό, που είναι ότι δεν σου δίνει τη δυνατότητα να διορθώσεις εύκολα τα λάθη τακτικής. Όσο καλός αθλητής και να είσαι, ένας τέτοιος στόλος δεν συγχωρεί. Η εκκίνηση είναι ένα πολύ µεγάλο κοµµάτι στην τακτική σου αλλά και το πως θα εξελιχθεί η κούρσα, µε 5 µε 10 µοίρες αλλαγής που είναι αρκετές για να περάσεις στα µισά του στόλου και πίσω.
Έτσι όπως σε ακούω αντιλαµβάνοµαι ότι δίνεις έµφαση στην ταχύτητα για να µπορέσεις να ξεφύγεις, από τυχόν λάθη; Επίσης σκέφτοµαι ότι τα τελευταία δευτερόλεπτα της εκκίνησης µια αλλαγή του καιρού µπορεί να µετατρέψει µία σωστή επιλογή σε λανθασµένη;
Από µία οπτική σωστά το τοποθετείς, αλλά ειδικότερα και όταν είσαι µέσα στο σκάφος το αντιµετωπίζεις ως µία µίξη δεδοµένων που πρέπει να επεξεργαστείς µε ταχύτητα σκέψης και ταυτόχρονη ταχύτητα εφαρµογής του. Δεν χρειάζεσαι µόνο ταχύτητα και καλές επιλογές, ένας αθλητής που είναι ολοκληρωµένος είναι αυτός που στο τέλος θα κερδίσει. Χρειάζεσαι καλές επιλογές σίγουρα, να µετριάζεις τα ρίσκα σου και να τρέξεις άλλα κοµµάτια συντηρητικά και άλλα µε πιο πολύ ρίσκο.
Φτάνοντας Γιάννη τη συζήτησή µας σε αυτό το σηµείο του ρίσκου και των επιλογών, θα ήθελα να µου αναλύσεις, πού εστιάσεις, πού ρίσκαρες και πού πιστεύεις ότι οι αποφάσεις σου, δηλαδή να πας δεξιά ή αριστερά στον στίβο ήταν λανθασµένες;
Ιάσωνα είναι λογικό σε ένα τόσο σηµαντικό πρωτάθληµα, όπως το Ευρωπαϊκό όπου είχα και ιδιαίτερη πίεση να κάνω λάθη. Ναι έγιναν αρκετά λάθη τα οποία νοµίζω ήταν από την υπερβολική σιγουριά, του ότι γνώριζα τον θαλάσσιο στίβο και τα τερτίπια του αέρα. Μέσα στη θάλασσα σκεφτόµουν ότι αφού 20 χρόνια κάνω ιστιοπλοΐα σε αυτά τα νερά και τις περισσότερες φορές είχε συµβεί αυτή η αλλαγή, αυτή θα συµβεί και τώρα. Αποδείχτηκε όµως, ότι αυτό ήτανε µια υπεροψία ως προς τις επιλογές του Αιόλου. Κάθε φορά θα πρέπει να τρέχεις στη θάλασσα σαν να είναι η πρώτη σου φορά που αγωνίζεσαι, σαν να µην ξέρεις τις αλλαγές ή να µην έχεις τη σιγουριά ότι τις ξέρεις. Ο άνεµος έχει τα τερτίπια του και αυτά εµείς οι ιστιοπλόοι καλούµαστε να τα τρέξουµε στο δευτερόλεπτο και όχι να τα παίρνουµε ως δεδοµένα. Η υπερβολική µου σιγουριά µε έβαλε σε µπελάδες.
Γιάννη έχοντας µιλήσει αναλυτικά πιο πάνω για το πρωτάθληµα θα ήθελα να σε παρακαλέσω να µου αναλύσεις εν συντοµία φυσικά, το τι έγινε µε τις ενστάσεις και πως τελικά κατάφερες να κερδίσεις την πρόκριση για τους Ολυµπιακούς Αγώνες;
Αρχικά να αναφέρουµε πως όλα έγιναν στην τελευταία ιστιοδροµία. Εγώ από αυτά που είχα δει, έως εκείνη την στιγµή, αποφάσισα να τρέξω συντηρητικά για να είµαι ασφαλής και να µην ρισκάρω υπερβολικά. Φτάνοντας στο επίµαχο σηµείο της ιστιοδροµίας θα σου επισηµάνω ένα δύο σηµεία που όρισαν και την τελική εξέλιξη του αποτελέσµατος. Ταξιδεύοντας ο Αµερικάνος και ο Ισπανός αθλητής που ήταν µπροστά µου έπαιζαν λίγο στα άκρα και αυτό µε είχε βάλει σε σκέψεις. Ξαφνικά και λίγο ποιο µπροστά µου αντιλαµβάνοµαι ότι ο Ελβετός κάνει φάουλ στον Ισπανό και βλέπω ότι αντί να εκτελέσει την ποινή του αµέσως µετά την offset σηµαδούρα, την εκτελεί σχεδόν 45’’ αργότερα και αφού είχε ήδη ποδίσει και φύγει αρκετά µέτρα πιο κάτω. Έτσι αντιλαµβάνοµαι ότι δεν ολοκλήρωσε την ποινή του και ότι όταν τον έφτασα κοντά του πόδισε πάνω µου, ενώ εγώ αντίστοιχα πόδισα για να τον αποφύγω. Τελικά αυτός ακυρώθηκε και έχασε την ιστιοδροµία από την ένσταση που του έκανε ο Ισπανός, για µη σωστή εκτέλεση της ποινής του, όπως ανέφερα πιο πάνω.
Ολοκληρώνοντας Γιάννη τη συνέντευξή µας θα ήθελα τις σκέψεις σου, για τον προγραµµατισµό και τη στρατηγική της επόµενης µέρας.
Θα σου πω µε απόλυτη ειλικρίνεια. Η πρώτη φορά στους Ολυµπιακού Αγώνες είναι για να πας να δεις πως είναι να νοιώσεις να καταλάβεις, η δεύτερη για να κάνεις κάτι και η τρίτη είναι για να πετύχεις µια διάκριση. Ακόµα και να έχεις κερδίσει µια διάκριση πάντα η επόµενη φορά θα είναι για λίγο ψηλότερα. Οπότε αυτός είναι και ο δικός µου στόχος. Τώρα για την ερώτηση περί προγραµµατισµού θα σου απαντήσω ότι προγραµµατισµός υπάρχει. Βέβαια όπως ξέρεις η ιστιοπλοΐα είναι ένα αρκετά ακριβό άθληµα. Υπάρχει στήριξη από τον Όµιλο µου, που µε στηρίζει αρκετά χρόνια τώρα. Επίσης και η Οµοσπονδία βοηθάει και αυτή στο µέτρο του δυνατού. Κρίση έχουµε, πρέπει να πάρει λεφτά από το κράτος για να δώσει, οπότε όσα µπορεί µου δίνει και δεν θα πω ότι έχω παράπονο. Παρ’ όλα αυτά το άθληµα παραµένει ακριβό, και θέλει σηµαντική στήριξη για να µπορείς να ανταγωνιστείς αθλητές σε τόσο υψηλό επίπεδο και να φτάσεις τον στόχο σου την κατάκτησή ενός µεταλλίου. Το θέµα είναι µετά από εκεί, πόσο χρόνο θα αφιερώσεις, πόσο σκληρά θα δουλέψεις και πόσα λεφτά έχεις να διαθέσεις. Μετά από ένα σηµείο δεν φτάνει να έχεις µόνον ταλέντο! Η ιστιοπλοΐα είναι θάλασσα, θα πρέπει δηλαδή όσο καλά γνωρίζω το Μικρολίµανο εξίσου καλά να γνωρίζω και το Τόκιο, αυτό σηµαίνει ταξίδια άρα και έξοδα.
Τώρα που το Finn περνάει στην ιστορία των ολυµπιακών σκαφών, ποια είναι τα πλάνα σου για το µέλλον;
Μετά το Τόκιο θα σταµατήσω και εγώ. Δεν υπάρχει άλλη ολυµπιακή κλάση που να µπορώ να τρέξω, οπότε είναι και λογικό να περάσω στην επόµενη φάση της ζωής µου. Είµαι 29 ετών και του χρόνου στους Ολυµπιακούς Αγώνες θα είµαι πλέον 30 ετών. Ξέρεις Ιάσωνα δεν είναι ότι είµαι 23 χρονών και δεν έχω ζήσει αγώνες δεν έχω ζήσει χαρές ή λύπες στη θάλασσα, ώστε να θέλω να γεµίσω µε εµπειρίες, τέλος δε ευελπιστώντας και σε µια διάκριση στο Τόκιο, πιστεύω ότι θα έχω κάνει και τον κύκλο µου στο Finn. Τριάντα χρονών µε τρείς ( 3 ) Ολυµπιάδες στο βιογραφικό µου, νοµίζω είναι µια χαρά για έναν αθλητή που είναι στη θάλασσα από 5 ετών και πλέον έχοντας ολοκληρώσει και τις σπουδές µου στο ΕΜΠ ως Πολιτικός Μηχανικός του ΕΜΠ, θα έχει έρθει η ώρα για άλλους στόχους.
Γιάννη ολοκληρώνοντας αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να προσθέσεις;
Ναι! Θα ήθελα να ξεχωρίσω την τροµερή δουλειά των εθελοντών, οι οποίοι απογείωσαν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα. Άκουσα τόσα καλά σχόλια από τους συναθλητές µου που ήµουν διπλά περήφανος για τη χώρα µου και για την πρόκρισή µου. Υπήρχαν εθελοντές παντού δίπλα σου, στο σκάφος, στο αρµάτωµα, και έτρεχαν να σε βοηθήσουν σε ότι και αν χρειαζόσουν. Γενικά η διοργάνωση ήταν πολύ καλή. Αυτό που παρατήρησα και ήταν θεωρώ το πιο σηµαντικό είναι ότι όλοι οι αθλητές έφυγαν υπερευχαριστηµένοι. Η ιστιοπλοΐα πάντως δεν τελειώνει εδώ, οι κλάσεις αλλάζουν αλλά διοργανώσεις εξίσου καλές θα συνεχίσουν να γίνονται.
….και η προσπάθεια συνεχίζεται:
Δύο µήνες µετά την συζήτηση µας αυτή, ο Γιάννης Μιτάκης πήγε στην Enoshima της Ιαπωνίας. Η Enoshima είναι η πόλη όπου θα διεξαχθεί το αγώνισµα της ιστιοπλοΐας κατά την διάρκεια των Ολυµπιακών Αγώνων του Τόκιο, τον Αύγουστο του 2010. Εκεί έλαβε µέρος στο λεγόµενο TEST EVENT ( το οποίο γίνεται ένα χρόνο πριν τους Ολυµπιακούς Αγώνες στο ίδιο σηµείο, στην ίδια πόλη, στον ίδιο όµιλο µε σκοπό να εγκλιµατιστούν οι αθλητές και να συνηθίσουν τις συνθήκες της περιοχής) και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες και µε όλους τους αντιπάλους του παρόντες και προπονηµένους κατέκτησε την 5η θέση. Αυτή η πολύ µεγάλη επιτυχία του Γιάννη Μιτάκη στον θαλάσσιο στίβο των Ολυµπιακών Αγώνων, δείχνει ότι χρόνο µε τον χρόνο βελτιώνεται και ότι πολύ άξια κέρδισε το εισιτήριο από το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθληµα για την κορυφαία διοργάνωση του πλανήτη. Παρόλη την επιτυχία ο Γιάννης παρέµεινε στην Enoshima, ώστε να συνεχίσει την προετοιµασία του και την εξοικείωση µε τον θαλάσσιο στίβο συµµετέχοντας στο 4ο γύρο του Παγκόσµιού Circuit, της World Sailing όπου και κατέκτησε την 3η θέση. Είναι πάρα πολύ σηµαντικό λοιπόν το ότι µετά την πρόκριση στους Ολυµπιακούς Αγώνες, συνεχίζει µε µια πολύ σωστή και ανοδική πορεία. Αυτή θα είναι η τρίτη Ολυµπιακή συµµετοχή του Γιάννη Μιτάκη και σίγουρα σαν αθλητής παγκοσµίου επιπέδου θέλει και παλεύει σκληρά για την διάκριση και το πολυπόθητο µετάλλιο. Τέλος δε να επισηµάνουµε ότι ο Γιάννης που είναι αθλητής του Ναυτικού Οµίλου Ελλάδος, είναι και ο µοναδικός Έλληνας ιστιοπλόος τόσο υψηλού επιπέδου, που δεν έχει κανέναν χορηγό, ούτε καν από το πρόγραµµα της ΕΟΕ., « Υιοθετήστε έναν αθλητή στο δρόµο για το ΤΟΚΥΟ » Κλείνοντας και για την ιστορία να αναφέρουµε ότι στο Ευρωπαϊκό Finn του 2019, κατέκτησε την 13η θέση ανάµεσα σε 84 σκάφη και πήρε ένα από τα πολυπόθητα εισιτήρια για τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2020.
