Η Κωπηλασία έχει κάνει µεγάλα βήµατα προόδου, αισθανόµαστε δικαιωµένοι για τον Σχοινιά.
Είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν να τραβάνε κουπί όσο λίγοι κατά γενική οµολογία. Και πως θα ήταν διαφορετικά τα δεδοµένα για τον άνθρωπο που ηγείται της ελληνικής Κωπηλασίας εδώ και 16 χρόνια. Ο Γιάννης Καρράς για τέσσερις συνεχόµενες θητείες είναι ο «πηδαλιούχος» της Κωπηλατικής Οµοσπονδίας αφήνοντας τον τίτλο του προέδρου να υπάρχει µόνο κάτω από τα επίσηµα έγγραφα. Αυτοί που ασχολούνται µε το άθληµα τον έχουν δει να κάνει τον οδηγό στους αθλητές ,να βγάζει φωτοτυπίες στη γραµµατεία, να µεταφέρει βάρκες στα λεµβαρχεία και να βοηθάει όπου υπάρξει ανάγκη σαν απλός εθελοντής.
Το ίδιο καλά όµως ξέρει και να οδηγεί το άθληµα σε σηµαντικές επιτυχίες γεµίζοντας τις προθήκες στην έδρα της Κωπηλατικής Οµοσπονδίας µε έπαθλα και µετάλλια από παγκόσµια και ευρωπαϊκά πρωταθλήµατα, µε συµµετοχές σε Ολυµπιακούς Αγώνες όπου η Ελλάδα µετράει τρια µετάλλια το 2004, το 2008 και το 2012 και πολλές συµµετοχές σε τελικούς.
Στα 55 χρόνια της αδιάκοπης παρουσίας του στα κωπηλατικά κοινά ο Γιάννης Καρράς έχει πολλά να πει και ακόµα περισσότερα να θυµηθεί:
Όταν το 1964 σε ηλικία 13 ετών πρωτοµπήκατε σε κωπηλατική βάρκα είχατε φανταστεί ότι κάποτε θα διοικήσετε το άθληµα για τέσσερις θητείες;
Ποτέ δεν µπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα έστω και για µία θητεία στη θέση του προέδρου της Οµοσπονδίας. Η θέληση µου και η αγάπη µου ήταν µόνο να προσφέρω στο άθληµα. Η υποψηφιότητα µου για τη θέση του µέλους του Δ.Σ. της Οµοσπονδίας υποβλήθηκε µετά από προτροπή ανθρώπων του αθλήµατος. Την πρώτη φορά, το 1990, εξελέγην πρώτος αναπληρωµατικός και µετά από έξι χρόνια, πάλι µετά από προτροπή υπήρξα υποψήφιος και εξελέγχτηκα τακτικό µέλος. Μετά από ενάµιση χρόνο – αρχές 1998 – σε αναδιάρθρωση του Δ.Σ. έγινα γεν. γραµµατέας και µετά τον θάνατο του αειµνήστου Γ. Μοναχού και την αποχώρηση του Σ. Στάµου, τον Οκτώβριο του 2004, ανέλαβα τη θέση του προέδρου, εντελώς συγκυριακά χωρίς καλά – καλά να το έχω συνειδητοποιήσει.
Πόσο έχει αλλάξει η κωπηλασία σε αυτά τα περίπου 55 χρόνια που το υπηρετείτε; Προς το καλό ή προς το χειρότερο; Ποια τα σηµαντικότερα βήµατα που έχει κάνει;
Οι αλλαγές είναι τεράστιες σε όλα τα επίπεδα και η άποψη µου είναι ότι όλα πάνε καλύτερα. Οι σηµαντικότερες αλλαγές κατά την άποψη µου είναι:
α) Η διεξαγωγή παγκοσµίων και ευρωπαϊκών πρωταθληµάτων στις κατηγορίες Εφήβων και Νέων (-23).
β) Η διεξαγωγή αγώνων µόνο µε εξωσκάλµιες λέµβους (για τη χώρα µας).
γ) Η ανάπτυξη της παράκτιας κωπηλασίας και τώρα της µορφής παραλίας, στις οποίες διεξάγονται και παγκόσµια πρωταθλήµατα. Στη µορφή παραλίας διεξήχθησαν οι Μεσογειακοί Αγώνες της Πάτρας και θα διεξαχθούν οι προσεχείς Ολυµπιακοί Αγώνες Νέων. Πιθανώς µία από τις δύο µορφές αυτής της κωπηλασίας να εµφανιστεί και στους Ολυµπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024.
δ) Η ανάπτυξη της κωπηλασίας «ΣΑΛΑΣ» – ΕΡΓΟΜΕΤΡΩΝ µε διεξαγωγή παγκοσµίου πρωταθλήµατος.
Ποιες στιγµές από τη θητεία σας σε όλες τις θέσεις, από αθλητής µέχρι πρόεδρος σας έχουν µείνει περισσότερο χαραγµένες στη µνήµη σας;
Οπωσδήποτε η διάρκεια των ετών που ήµουνα αθλητής είναι κάτι το αξεπέραστο. Η συµµετοχή στις προπονήσεις, η συµµετοχή στους αγώνες µε τα καλά ή τα µη καλά (κατά την κρίση µου) αποτελέσµατα δεν µπορούν να ξεχαστούν ποτέ. Στα χρόνια που κατέχω κάποια διοικητική θέση οι στιγµές τις κατάκτησης ολυµπιακών µεταλλίων ή µεταλλίων σε παγκόσµια και ευρωπαϊκά πρωταθλήµατα και η στιγµή της ανάκρουσης του Εθνικού Ύµνου είναι κάθε φορά µοναδική.
Η ελληνική κωπηλασία επί των ηµερών σας έχει κατακτήσει τρία ολυµπιακά µετάλλια και δεκάδες παγκόσµιες και ευρωπαϊκές διακρίσεις. Ποια είναι η συνταγή για να έρθουν αυτές οι επιτυχίες;
Πιστεύω ότι όλα ξεκινούν από ένα καλό Διοικητικό Συµβούλιο που µπορεί να συνεργάζεται αρµονικά και να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Χρειάζεται ένα καλό προπονητικό τιµ, κατάλληλα πλαισιωµένο και οπωσδήποτε ικανό προσωπικό στην Οµοσπονδία.
Κατά γενική οµολογία η Ελληνική Κωπηλατική Οµοσπονδία είναι από τις πιο νοικοκυρεµένες αθλητικές οµοσπονδίες. Πως το έχετε καταφέρει αυτό;
Όπως είπα και πιο πάνω συνεργασία όπως πρέπει µεταξύ των µελών του Συµβουλίου και εφαρµογή των αποφάσεων του από το κάθε µορφής προσωπικό.
Θα µπορούσαν να είχαν επιτευχθεί ακόµα πιο σηµαντικά πράγµατα αν η στήριξη από την πολιτεία ήταν µεγαλύτερη;
Σαφώς. Εάν είχε ξεκαθαριστεί το καθεστώς παραχώρησης χώρων για τη δηµιουργία ναυταθλητικών σωµατείων (σήµερα είναι υπό διωγµό µε βαριά πρόστιµα από το κράτος).
Εάν η χρηµατοδότηση ήταν ανάλογη του πραγµατικού έργου και αναγκών και εάν υπήρχε ένας σοβαρός σχεδιασµός από την πολιτεία µε προγράµµατα σχολικού αθλητισµού και ανίχνευσης ταλέντων.
Αναλάβατε µαζί µε τα µέλη των τελευταίων διοικήσεων της ΕΚΟΦΝΣ το ρίσκο να χρησιµοποιείται το Ολυµπιακό Κωπηλατοδρόµιο του Σχοινιά για τις εθνικές οµάδες αλλά και για τα πανελλήνια πρωταθλήµατα. Αισθάνεστε δικαιωµένοι που για τους συγκεκριµένους λόγους η εγκατάσταση (αντίθετα µε άλλες) λειτουργεί αδιάλειπτα από τους Ολυµπιακούς Αγώνες της Αθήνας και µετά; Θα είχε κλείσει αν δεν ήταν η κωπηλασία;
Όντως αισθανόµαστε δικαιωµένοι διότι µέσα σ’ αυτή την εγκατάσταση µπορούµε να προσφέρουµε στους αθλητές µας πραγµατικά σωστές συνθήκες προετοιµασίας και αγώνων. Μας δόθηκε η ευκαιρία να διοργανώσουµε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθληµα Ανδρών – Γυναικών και παράλληλα µαζί µε εµάς και άλλα αθλήµατα χρησιµοποιούν την εγκατάσταση (ποδηλασία, στίβος, τρίαθλο) και έτσι θεωρούµε ότι είναι µία (ίσως η µοναδική) εγκατάσταση που έχει αποδοθεί στον αθλητισµό αλλά και στους πολίτες και ως χώρος αναψυχής.
Θα µπορούσε να γίνει ο Σχοινιάς παγκόσµιο προπονητικό κέντρο κωπηλασίας; Έχετε κάνει κάποιες κινήσεις προς αυτή τη κατεύθυνση;
Ο Σχοινιάς µε δικές µας προσπάθειες είναι ήδη ένα διεθνές προπονητικό κέντρο κωπηλασίας. Πολλές οµάδες έρχονται εδώ µε την υποστήριξη του κ. Ποστιλιόνε ο οποίος είναι υπεύθυνος ανάπτυξης της Παγκόσµιας Οµοσπονδίας (FISA). Δυστυχώς η εγκατάσταση έχει µεταφερθεί στο ΤΑΥΠΕΔ (προς πώληση) και ως εκ τούτου συντηρείται απλά για να υπάρχει και εποµένως δεν µπορεί να έχει περαιτέρω προβολή.
Θα έρθουν κι άλλες προκρίσεις για τους Ολυµπιακούς Αγώνες
Φέτος είναι ολυµπιακή χρονιά και ήδη ένα πλήρωµα έχει πάρει την πρόκριση για το Τόκιο. Υπάρχει αισιοδοξία για ακόµα περισσότερες προκρίσεις ;
Έχουµε φέτος τον ευρωπαϊκό αγώνα πρόκρισης στο Βαρέζε της Ιταλίας και τον παγκόσµιο στη Λουκέρνη της Ελβετίας. Θα συµµετέχουµε και στους δύο αγώνες και πιστεύουµε ότι θα έχουµε περισσότερες προκρίσεις στους Ολυµπιακούς Αγώνες.
Πρόσφατα η πολιτεία άλλαξε το νοµοθετικό πλαίσιο για τις θητείες των προέδρων στις οµοσπονδίες και θα υπάρξουν πολλές αλλαγές το φθινόπωρο στις εκλογές . Θεωρείτε πως είναι στη σωστή κατεύθυνση;
Είναι απόλυτα λανθασµένο. Δεν µπορεί να απαγορεύει σε έναν ερασιτέχνη που εκλέγεται από τα σωµατεία-µέλη µιας οµοσπονδίας να προσφέρει εθελοντικά. Ιδιαίτερα δε να του απαγορεύει να εκλέγεται στη θέση του προέδρου για τρείς θητείες ασχέτως ηλικίας και αναδροµικά. Ταυτόχρονα ο Έλληνας πολίτης είναι υποχρεωµένος να εργάζεται µέχρι το 67ο έτος της ηλικίας για να πάρει σύνταξη και ο Έλληνας πολιτικός να εκλέγεται όσες θητείες θέλει και σε όποια ηλικία θέλει. Τελικά που είναι η ισότητα των πολιτών της χώρας;
Καθηµερινός µας στόχος η ανάπτυξη του αθλήµατος
Παράλληλα µε τη θητεία σας στην προεδρία της ΕΚΟΦΝΣ είστε και µέλος της Ελληνικής Ολυµπιακής Επιτροπής έχοντας αναλάβει σηµαντικά καθήκοντα όπως του προέδρου της Επιτροπής Λαµπαδηδροµίας και του αντιπροέδρου Επιτροπής Ολυµπιακής Προετοιµασίας. Ποια είναι η συµβολή της ΕΟΕ στην πετυχηµένη παρουσία των Ελλήνων αθλητών στους τελευταίους Ολυµπιακούς Αγώνες (µετά το 2004);
Όπως λειτουργούµε σήµερα ο ρόλος της ανεύρεσης ταλέντων, η µύηση τους στον αθλητισµό και η προώθησή τους στις εθνικές οµάδες είναι έργο των σωµατείων και των οµοσπονδιών. Πριν την κρίση η Ε.Ο.Ε. διέθετε στις οµοσπονδίες για ολυµπιακή προετοιµασία σηµαντικά χρηµατικά ποσά και αναλάµβανε τις δαπάνες όλων των αποστολών στις οποίες οι χώρες συµµετέχουν σε επίπεδο Ολυµπιακών Επιτροπών. Μετά την κρίση η Ε.Ο.Ε. αναλαµβάνει πάλι όλες τις αποστολές και µέσω χορηγών που η ίδια βρίσκει στηρίζει τις προολυµπιακές – ολυµπιακές οµάδες µέσω παροχών και χρηµάτων στο µέτρο του δυνατού κάθε φορά.
Τι ήταν αυτό που θέλατε να πετύχετε, να δηµιουργήσετε να αφήσετε στην ελληνική κωπηλασία από τότε που αναλάβατε τα ηνία; Το καταφέρατε ;
Πρώτος στόχος δικός µου αλλά και του εκάστοτε συµβουλίου της Οµοσπονδίας είναι η ανάπτυξη σε πλάτος του αθλήµατος. Αυτή δυστυχώς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες εκτός της Οµοσπονδίας. Για παράδειγµα, δεν υπάρχει νοµοθετική ρύθµιση για το πώς ένα σωµατείο µπορεί να κάνει χρήση του αιγιαλού. (Πως µπορούν να δηµιουργηθούν νέα σωµατεία;). Δεν διδάσκετε ειδικότητα κωπηλασίας στα ΤΕΦΑΑ της χώρας (πως θα έχουµε προπονητές; µόνο από τις σχολές της Γ.Γ.Α. ευτυχώς έχουµε κάνει τρεις). Δεν έχουµε αθλητικά σχολεία και τα σχολικά πρωταθλήµατα πρέπει να οργανώνονται και διεξάγονται µε δαπάνες των οµοσπονδιών, πως θα προσελκύσουµε περισσότερα παιδιά στο άθληµα; Η πολιτεία µείωσε δραµατικά τις επιχορηγήσεις προς τις οµοσπονδίες, πως θα πληρωθούν κοινόβια και προπονητές για την ανάπτυξη;
Παρ’ όλα αυτά και νέα σωµατεία έγιναν και ο αριθµός των αθλητών έχει αυξηθεί όµως εάν είχαµε την κατανόηση – στήριξη της πολιτείας σε απλά πράγµατα θα µπορούσαµε να είµαστε περήφανοι για τις επιδόσεις µας όµως τώρα µένει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για να πείσουµε τους εκάστοτε κυβερνόντες γι αυτά.
Δεύτερος στόχος είναι η σταθερή παρουσία του αθλήµατος σε καλές θέσεις και εάν είναι δυνατό στα βάθρα των Ολυµπιακών Αγώνων, των παγκοσµίων και ευρωπαϊκών πρωταθληµάτων µακριά από κάθε µορφής εµπλοκή σε προβλήµατα φαρµακοδιέγερσης. Επειδή αυτός είναι ένας στόχος που ποτέ δεν µπορείς να τον επιτύχεις απόλυτα, νοµίζω ότι είµαστε σε καλό δρόµο και έχουµε τις δυνατότητες στο µέλλον για ακόµη καλύτερες επιδόσεις.
Υπάρχουν τα πρόσωπα που θα σας διαδεχτούν προκειµένου να συνεχιστεί το επιτυχηµένο έργο που διατελείτε τα τελευταία χρόνια;
Οι εκλογικές Γενικές Συνελεύσεις της Οµοσπονδίας φρόντισαν κάθε τετραετία να υπάρχει µερική ανανέωση του συµβουλίου και έτσι η νέα νοµοθετική ρύθµιση δεν δηµιουργεί προβλήµατα στη λειτουργία του συµβουλίου εάν η Γενική Συνέλευση το εκλέξει. Μέσα στο συµβούλιο υπάρχουν µέλη µε γνώσεις του αθλήµατος (όλα τα µέλη του συµβουλίου είναι παλαιοί αθλητές), µε πείρα και διοικητικές ικανότητες που µπορούν να συνεχίσουν το έργο της Οµοσπονδίας.
