Στο προηγούµενο τεύχος του περιοδικού διάβασα άρθρο για την τεχνολογική εξέλιξη στην Ιστιοπλοΐα και την ελπίδα ή τον φόβο, ότι σε λίγο οι ιστιοπλόοι θα φοράµε κράνη και θα δενόµαστε σταθερά στις θέσεις µας πάνω στα σκάφη, αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποθαλάσσωση. Η επαφή µας µε τη θάλασσα θα είναι, αν είναι, το πολύ-πολύ µέσω ενός οριζόντιου foil. Η προσοχή µας θα είναι τεταµένη, δηλ. θα ταξιδεύουµε στην «τσίτα» και ίσως παίρνουµε και κάποια αγχολυτικά. Η ταχύτητα των σκαφών θα αυξηθεί αισθητά και το φαινόµενο θα ικανοποιεί τη δίψα του κόσµου για το νέο, το διαφορετικό, το εντυπωσιακό, το σύγχρονο, χωρίς αυτή την τάση και την ανάγκη να µπορεί να σταµατήσει κανείς!
Δυστυχώς στο άρθρο δεν αναφέρεται για ποια Ιστιοπλοΐα και για ποιους Ιστιοπλόους µιλάει. Μιλάει για τους πολλούς που αγαπάµε τη θάλασσα και πηγαίνουµε κοντά της για να ηρεµούµε ή για εκείνους που κάνουν ιππασία µε σκάφη αντί για άλογα, αφού αυτό τους επιβάλλει η αυξηµένη αδρεναλίνη ή το οικονοµικό τους συµφέρον; Μιλάει για κείνους που θέλουν να βλέπουν την ανατολή και τη δύση του ήλιου, τα άστρα και το φεγγάρι, τα δελφίνια και τη γαλήνη, που θέλουν να δοκιµάζουν την αντοχή τους παλεύοντας µε τα στοιχεία της φύσης ή για κείνους που καβαλάνε τα «σιδερένια πανιά» και ακροβατούν πάνω απ το νερό; Μιλάει για κείνους που αισθάνονται τη ζωή ή για κείνους που µόνο ακούνε γι αυτήν; Μιλάει για κείνους που συγκινούνται και χαίρονται από τις τελευταίες σειρές του Σάββα του Γεωργίου που γράφει: «…εσύ που είχες την καλοσύνη και την υποµονή να διαβάσεις αυτό το βιβλίο, πήγαινε στη θάλασσα, αν δεν έχεις πάει ακόµα. Θα λυτρωθείς. Ανάµεσα ουρανού και θάλασσας το µυαλό σου θα λαµπικάρει. Θα νοιώσεις ελεύθερος. Πήγαινε…» ή για κείνους που είναι χωµένοι στις οθόνες των υπολογιστών και εντυπωσιάζονται από τα τεχνάσµατα των σχεδιαστών για να ξεγελάσουν τους αντιπάλους και να τους κερδίσουν; Οι πρωτοπόροι είναι σπουδαίοι και βοηθάνε στη βελτίωση της ζωής µας, η ζωή όµως από τις πρωτοπορίες παίρνει, ότι της χρειάζεται και ότι µπορεί να αφοµοιώσει χωρίς διαταραχές και κραδασµούς.
Η ιστιοπλοΐα που πρωτοεµφανίστηκε το 5.500 π.χ. κάπου στη Μεσοποταµία, πέρασε από πολλά στάδια και απειλήθηκε από πολλές νεωτερικότητες, πήρε ότι της χρειαζότανε, βελτιώθηκε, αλλά ποτέ δεν έχασε την ταυτότητά της. Αν η τεχνολογία αιχµής και τα foils θα αλλάξουν την ταυτότητα της ιστιοπλοΐας, θα έπρεπε αυτό να είχε γίνει από το 1712, όταν η πρώτη µηχανή µπήκε στα σκάφη, κι όµως η µετάλλαξη δεν έγινε, η µηχανή στο ιστιοπλοϊκό σκάφος βοήθησε, αλλά δεν άλλαξε τον χαρακτήρα του. Όταν το 1983 ο Ben Lexen χρησιµοποίησε µε τόση επιτυχία τα wings και κέρδισε το Amerika΄s Cup, οι βιαστικοί και οι έχοντες οικονοµικό συµφέρον, υπεστήριζαν, ότι τα σκάφη έκτοτε θα ταξίδευαν µόνο µε πτερύγια, κάτι τέτοιο όµως δεν έγινε, όπως δεν θα γίνει και τώρα µε τα foils και µε την προσπάθεια κάποιων που κινούνται σε άλλο χώρο και εξυπηρετούν άλλα συµφέροντα, να κάµουν την ιστιοπλοΐα Formula-1. Η ιστιοπλοΐα είναι απόλαυση και χαρά ζωής για τους πολλούς και τέτοια θα παραµείνει, πράγµα που δεν αποτελεί οπισθοδρόµηση, αλλά µαγευτική συνέχεια της ζωής, θα παίρνει από την τεχνολογία όσα χρειάζεται και θα ταξιδεύει, ας µην ανησυχούµε!
