Ποιος κερδίζει τους 600άρηδες αγώνες τελικά;

Με αφορµή την ολοκλήρωση του αγώνα των 600 ναυτικών µιλίων Sydney/Hobart και ενόψει του δικού µας Aegean 600, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς µερικά αριθµητικά στοιχεία, υπό το πρίσµα του εύρους του στόλου. Στους µεγάλους αγώνες των 600 ναυτικών µιλίων όπως της Μάλτας το Rolex Middle Sea Race, το Rolex Caribbean600, το Rolex Fastnet και το Rolex Sydney / Hobart, οι συµµετοχές είναι άνω των 100 και τα σκάφη που λαµβάνουν µέρος έρχονται από όλο τον κόσµο. Ανάµεσά τους υπάρχουν κάποια ταχύτατα superyacht αλλά και σκάφη club, κυρίως από ντόπιους ικανούς ιστιοπλόους που δεν δειλιάζουν να τα βάλουν µε τους µεγάλους αστέρες της διεθνούς αγωνιστικής ιστιοπλοΐας.

Φέτος λοιπόν στο Rolex Sydney / Hobart υπήρχαν 9 κατηγορίες και 157 συµµετοχές.

Το πρώτο σκάφος, το Comanche (2.018), τερµάτισε µετά από µία ηµέρα,18 ώρες και 30 λεπτά, ενώ το τελευταίο, το Take Five (0.887) µετά από πέντε ηµέρες, 23 ώρες και 41 λεπτά, ενώ και τρία σκάφη δεν τερµάτισαν ποτέ.

Στα IRC, µε 119 συµµετοχές, το σκάφος µε το µικρότερο handicap ήταν το Katwinchar µε 0.887 που τερµάτισε στην 62η θέση. Το σκάφος µε το µεγαλύτερο handicap (2.018) ήταν το Comanche που πήρε την 27η θέση και τα Line Honours. Νικητής στα IRC ήταν το Ichi Ban µε handicap 1.403.

Στα ORCi νικητής ήταν το Alive µε handicap 15.477. Το σκάφος µε το µικρότερο handicap ήταν πάλι το Katwinchar (0.8664) που τερµάτισε στην 45η θέση, ενώ το σκάφος µε το µεγαλύτερο handicap ήταν το Wild Oats XI (18.680) που βγήκε 14ο.

Το 2018 υπήρχαν 85 συµµετοχές σε 6 κατηγορίες.

Πρώτο σκάφος τότε είχε τερµατίσει το Wild Oats XI (1.971) στην 11η θέση του IRC, µε χρόνο µία ηµέρα, 19 ώρες και 07 λεπτά, ενώ τελευταίο to Chancellor (1.110), τελευταίο IRC µετά από τέσσερις ηµέρες, 12 ώρες και 24 λεπτά.

Και πάλι, το µεγαλύτερο handicap είχε το Comanche (2.007) που είχε τερµατίσει 20ο στα IRC ενώ το µικρότερο το Gun Runner (0.900) που τερµάτισε στην 50η θέση.

Το 2017 υπήρχαν 102 συµµετοχές σε 7 κατηγορίες.

Πρώτο είχε τερµατίσει το Comanche (1.985), µε χρόνο µία ηµέρα, 9 ώρες και 15 λεπτά, ενώ τελευταίο τερµάτισε τότε το Freyja µετά από πέντε ηµέρες, 19 ώρες και 9 λεπτά. Tο µεγαλύτερο handicap είχε το Comanche (1.985), 19ο στα IRC, ενώ το µικρότερο το Maluka (0.878) που τερµάτισε στην 49η θέση.

Βλέπουµε λοιπόν πως, ανάλογα µε τον καιρό, η διαφορά σε πραγµατικό χρόνο ανάµεσα στον πρώτο και τον τελευταίο µπορεί να είναι πάνω από τέσσερις ηµέρες. Αξιοσηµείωτο επίσης είναι πως σε έναν τόσο µεγάλο στίβο 600 ναυτικών µιλίων, αποκλείεται οι συνθήκες να είναι ίδιες, ακόµα και αν πρόκειται για αγώνες που γίνονται σε ωκεανούς. Έτσι λοιπόν οι µεταβολές των καιρικών συνθηκών τοπικά και χρονικά εισάγουν σε µεγάλο βαθµό τον παράγοντα τύχη στα αποτελέσµατα.

Φέτος για παράδειγµα τον αγώνα Rolex Middle Sea Race κέρδισε ένα τοπικό οικογενειακό σκάφος, το Elusive 2 (Beneteau First 45). Στο παρελθόν, το σκάφος που κέρδισε σε διορθωµένο χρόνο, είτε IRC είτε ORCi, άλλες φορές ήταν ένα από τα µεγάλα αγωνιστικά κι άλλες ένα µε µεγάλο handicap, αλλά συνήθως είναι κάποιο από το µεσαίο κοµµάτι του στόλου.

Για τον λόγο αυτό υπάρχουν πολλές κατηγορίες και οµάδες, ενώ τα έπαθλα είναι ακόµα περισσότερα. Ας δούµε τι έπαθλα δόθηκαν φέτος στην τελετή απονοµής στο Χόµπαρτ, εκτός των κατηγοριών και οµάδων και από τις κατηγορίες Veterans (βετεράνων) και Corinthians (ερασιτεχνών):

Πρώτο σκάφος που βγήκε από το Sydney Heads, έπαθλο Jack Rooklyn Memorial Trophy and Cannon.

Πρώτο σκάφος νότια της Τασµανίας, έπαθλο F & J Livingstone and Replica.

Πρώτη γυναίκα skipper, έπαθλο Jane Tate Memorial Trophy.

Το σκάφος που ήρθε από πιο µακριά, έπαθλο Polish Trophy and Plaque.

Πρώτο σκάφος των Ενόπλων Δυνάµεων, έπαθλο The Oggin Cup and plaque

Επίσης δόθηκαν και επώνυµα έπαθλα όπως το York Family Trophy, το One Tonne Trophy, το Graeme Frizzle Freeman Memorial Trophy, το Battery Point Trophy, το TasPorts Trophy, το Peter Allsop Memorial Trophy, το Sir Arthur Warner Trophy, το RYCT Trophy, το Storm Bay Cup, το City of Hobart Trophy, το Southern Cross Cup, το Meritorious Service Award, το Charleston Trophy, το Rushcutter Trophy, το Alan Payne Memorial Trophy, το Bill Owen Memorial Trophy, το Apollo Trophy, το George Barton Trophy, το Tattersall Cup, το Government of Tasmania Trophy, το ρολόι Rolex Yacht Master και βέβαια κι άλλα έπαθλα αθλοθετηµένα από τον RORC και το CYCA.

Εν ολίγοις, σε αγώνες ανοικτής θαλάσσης που διεξάγονται σε µεγάλες θαλάσσιες περιοχές (600 ναυτικά µίλια) και µε µεγάλη χρονική διάρκεια (5 ηµέρες), µε µεγάλη διασπορά στον στόλο (handicap από 0.887 ως 2.018), πρέπει να έχουν όλοι αποδεχτεί ότι ο νικητής θα έχει ταξιδέψει µε εντελώς διαφορετικές συνθήκες από ότι οι υπόλοιποι. Κάποιες φορές θα ευνοούνται τα αργά σκάφη, κάποιες φορές τα γρήγορα. Αυτή είναι η ανοιχτή θάλασσα και όσοι διαχωρισµοί και κατηγορίες και αν γίνουν, κάποιοι θα µείνουν εκτός βάθρου.

Μάνος Ρούδας
by
Ο Μάνος Ρούδας γεννήθηκε στον Πειραιά και είναι αριστούχος μηχανικός του Πολυτεχνείου της Ουαλίας. Κατέχει τίτλο ΜΒΑ από το Southern New Hampshire University των ΗΠΑ. Ασχολείται ενεργά με την ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης από το 1996 μέχρι σήμερα, ως αθλητής και επαγγελματίας κυβερνήτης σε σκάφη αναψυχής κάθε είδους. Έχει επίσης εργαστεί ως σύμβουλος επιχειρήσεων και σε υψηλές θέσεις στο χώρο της ναυτιλίας και του yachting. Ασχολείται με τη ναυτική εκπαίδευση από το 2003, είναι κάτοχος διπλώματος προπονητή ιστιοπλοΐας και του διεθνούς διπλώματος Yachtmaster Instructor του RYA.
Previous Post Next Post