Από την εποχή που ο αγώνας λεγόταν Whitbread και γινόταν µε ανόµοια σκάφη, συνάρπαζε τους εραστές της ανοιχτής θάλασσας που παρακολουθούσαν την εξέλιξή του καθηλωµένοι. Εκείνη την εποχή που δεν υπήρχαν τα σηµερινά τεχνολογικά µέσα και η άµεση ενηµέρωση, τότε που όσοι έµεναν πίσω, περίµεναν τα σκάφη να τερµατίσουν για να µάθουν τι έγινε.
Σήµερα, ο µεγαλύτερος αγώνας γύρω από τον κόσµο, ως Volvo Ocean Race πια, συνεχίζεται, µε τον στόλο να υφίσταται δοκιµασίες, αλλά να συνεχίζει ακάθεκτος προς τη δόξα. Εκείνη τη δόξα που µόνο όποιος έχει κάνει µίλια στην ανοιχτή θάλασσα µπορεί να καταλάβει.
Πλέον, οι οµάδες είχαν συγκεντρωθεί εγκαίρως στη Βραζιλία για να προλάβουν την τοπική ιστιοδροµία, το in-port race. Την Παρασκευή 20 Απριλίου, η ισπανική οµάδα MAPFRE κατάφερε να κερδίσει την ιστιοδροµία στο Itajaí, µετά από σκληρή µάχη µε την οµάδα AkzoNobel που κράτησε µέχρι το τέλος. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ασθενείς µε τον άνεµο να µην ξεπερνάει τους 10 κόµβους, όµως τα γρήγορα σκάφη µπορούσαν να κινούνται µε εντυπωσιακές ταχύτητες, µπροστά στα µάτια των πολλών θεατών που είχαν συγκεντρωθεί για να απολαύσουν το σπάνιο θέαµα.
Μετά από δύο ηµέρες, ο στόλος πάλι συναντήθηκε στη θάλασσα για την εκκίνηση του 8ου σκέλους, µήκους 5,700 ναυτικών µιλίων µε προορισµό το Νιούπορτ του Rhode Island της Αµερικής. Τα δύο κόκκινα σκάφη που βρίσκονταν επικεφαλής της γενικής βαθµολογίας, MAPFRE και Dongfeng Race, κατάφεραν να κάνουν την καλύτερη εκκίνηση. Πολύ κοντά τους όµως ήταν και το Team Brunel και το Turn the Tide on Plastic, ενώ ακολουθούσαν το Team AkzoNobel και πιο πίσω το Team SHK/Scallywag και το Vestas 11th Hour Racing. Και πάλι ο άνεµος ήταν ασθενής και όµως το θέαµα ήταν φαντασµαγορικό.
Την εποµένη, οι ιστιοπλόοι είχαν ήδη µπει στο κανονικό τους πρόγραµµα, έχοντας µπροστά τους ακόµα σχεδόν 5,500 ναυτικά µίλια, σε µία δύσκολη διαδροµή ανάµεσα από αληγείς και νηνεµίες στη διατροπική ζώνη σύγκλισης.
Όπως το περίµεναν, το πρώτο εµπόδιο το συνάντησαν την επόµενη ηµέρα, τον αντικυκλώνα της Αγίας Ελένης, ένα µόνιµο σύστηµα που εκτείνεται στον Νότιο Ατλαντικό µε ακτίνα περίπου 1000 ναυτικών µιλίων. Συνήθως χρειάζονται έξι ηµέρες για αυτά τα γρήγορα σκάφη να διασχίσουν την περιοχή της νηνεµίας, µε στόχο να βγουν ανατολικά όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ένα άλλο εµπόδιο όταν τα σκάφη ταξιδεύουν στην κλίµακα του πλάτους, δηλαδή κατά τη διεύθυνση µεσηµβρινού, είναι οι εναλλαγές του καιρού από το κρύο στη ζέστη και το ανάποδο. Από το φθινόπωρο του Νοτίου ηµισφαιρίου στην άνοιξη του Βορείου.
Σε ελαφρώς καλύτερη θέση βρέθηκε το Dongfeng, µε µικρό προβάδισµα από τους αντιπάλους του.
Είχαν πια περάσει έξι µέρες από την εκκίνηση και απείχαν 4000 ναυτικά µίλια από τον τερµατισµό και η Dee Caffari µε το Turn the Tide on Plastic κατάφερε να βγει επικεφαλής του στόλου. Μόλις 5 µίλια πίσω τους ήταν το Vestas 11th Hour Racing.
Στις 30 Απριλίου ο στόλος πέρασε τον Ισηµερινό για τέταρτη και τελευταία φορά στον αγώνα και µπήκε στο Βόρειο ηµισφαίριο, ενώ την πρωτοµαγιά το πρώτο σκάφος µπήκε στη ζώνη των αληγών ανέµων. Τα σκάφη άρχισαν να τρέχουν πάλι και τα µίλια µέχρι τον τερµατισµό να µειώνονται.
Μετά από τρεις µέρες ο Bouwe Bekking µε το Team Brunel ήταν επικεφαλής και η απόσταση που τους χώριζε από τον τερµατισµό ήταν λιγότερη από 1500 µίλια.
Στις 5 Μαΐου ο στόλος πέρναγε το διαβόητο Τρίγωνο των Βερµούδων, ενώ την επόµενη ηµέρα, καθώς απόµεναν λίγες ώρες πια µέχρι το Νιούπορτ είχε έρθει η ώρα για την τελική τσίµα που θα οδηγούσε τα σκάφη στον τερµατισµό. Το υψηλό των Βερµούδων που καλύπτει µία έκταση 800 µιλίων ωστόσο, έριξε την ένταση του ανέµου και ως εκ τούτου και την ταχύτητα των σκαφών. Έτσι, από τους ανέµους των 35 κόµβων στα πρύµα και ταχύτητες άνω των 25 κόµβων, τα σκάφη βρέθηκαν να παλεύουν τα τελευταία µέτρα. Με την απόσταση µεταξύ τους να είναι γύρω στα 5 µίλια, αν τα σκάφη ήταν µε ισοζυγισµό, το αποτέλεσµα θα ήταν απολύτως άδικο για τον πιο γρήγορο. Όµως µε τα ίδια σκάφη κερδίζει αυτός που περνάει πρώτος τη γραµµή τερµατισµού ακόµα κι αν η διαφορά είναι ένα δευτερόλεπτο ή ένα µέτρο.
Η ισπανική οµάδα MAPFRE ήταν αυτή που κατάφερε κυριολεκτικά να κλέψει τη νίκη στα τελευταία µέτρα και να περάσει πρώτη τη γραµµή του τερµατισµού. Μετά από 5700 ναυτικά µίλια και 16 ηµέρες στη θάλασσα, στα τελευταία 300 µέτρα το MAPFRE κατάφερε να περάσει το Team Brunel για ένα µόλις λεπτό. Οι πιο άτυχοι ωστόσο ήταν στο Dongfeng Race που ενώ είχαν το προβάδισµα στο µεγαλύτερο µέρος του αγώνα, δεν κατάφεραν να τερµατίσουν εντός τριάδας, µε το Vestas 11th Hour Racing να τους προσπερνάει στο τελευταίο µίλι.
Έτσι το όγδοο σκέλος ολοκληρώθηκε µε απρόβλεπτη εξέλιξη αλλά µε τους επικεφαλής της γενικής βαθµολογίας να παραµένουν στη θέση τους.
Τα πληρώµατα θα έχουν το χρόνο να προετοιµαστούν για την επόµενη in-port παράκτια ιστιοδροµία που θα γίνει στο Νιούπορτ πριν αποπλεύσουν µε προορισµό το Cardiff.
