Για µένα είναι ξεκάθαρα η ζωή µου όλη. Να µπαίνω στη θάλασσα και να προσπαθώ κάθε µέρα να γίνοµαι λίγο καλύτερος σε αυτό που αγαπάω, είναι κάτι που µε γεµίζει και παίρνω ενέργεια. Άλλοι άνθρωποι πηγαίνουν για τρέξιµο, άλλοι πηγαίνουν για ποδήλατο, άλλοι για σκι, άλλοι για kitesurfing, surfing και πολλά άλλα αθλήµατα. Εγώ έχω επιλέξει να ξεδίνω στην ιστιοπλοΐα και πολύ περισσότερο στην αγωνιστική ιστιοπλοΐα.
Από µικρό παιδί είχα τον ανταγωνισµό µέσα µου, ήθελα να είµαι ο καλύτερος, να προσπαθώ και να βγάζω όλη µου την ενέργεια στον αθλητισµό. Έχω περάσει από πολλά αθλήµατα σαν παιδί αλλά µε κέρδισε η ελευθερία που σου προσφέρει η θάλασσα και ταυτόχρονα µε ηρεµούσε η µοναξιά που έχει εκεί έξω.
Τα οφέλη που σου προσφέρει η ιστιοπλοΐα είναι αµέτρητα, µαθαίνεις µια τέχνη. Είναι ξεκάθαρα µια τέχνη η ιστιοπλοΐα. Να µπορείς να ετοιµάσεις το σκάφος σου, να βάλεις σωστά το κατάρτι σε συνδυασµό µε τα πανιά, να δέσεις, να ράψεις, να πλέξεις, να πλαστικοποιήσεις, να αντικαταστήσεις εξαρτήµατα και µετά να αισθανθείς τον αέρα, αφού ο αέρας δεν φαίνεται αλλά µπορείς να τον διαβάσεις στη θάλασσα.
Να καταλάβεις το ρεύµα, τα κύµατα πως αλλάζουν ανάλογα µε τη διεύθυνση του ανέµου. Είναι τόσα πολλά που κάθε µέρα εξελίσσεσαι. Τα στοιχεία της φύσης δεν µπορείς να τα τιθασεύσεις, αλλά να τα µελετήσεις και να πορευτείς ανάλογα.
Στις µέρες µας είναι άθληµα και ψυχαγωγία. Ως άθληµα είναι σκληρό και επίπονο που θέλει κόπο και πολύ χρόνο, ως ψυχαγωγία είναι µια διασκέδαση που µπορείς να ξεφύγεις και να πας σε µέρη που µόνο δια θαλάσσης µπορείς να πας. Εγώ έχω επιλέξει και τους δυο τρόπους να κάνω ιστιοπλοΐα. Από βαρύ και επίπονο πρωταθλητισµό µέχρι βόλτα και διασκέδαση µε σκάφος.
Αυτό µε έµαθε από µικρό παιδί να πειθαρχώ, να σέβοµαι, να προσπαθώ και να δουλεύω σκληρά και να σέβοµαι την προσπάθεια των συνανθρώπων µου σε ότι κάνουν.
Νιώθω ευλογηµένος που µπορώ ακόµη να κάνω πρωταθλητισµό και µάλιστα σε µια άλλη κατηγορία µετά από τόσα χρόνια στο 470. Είχα τη χαρά να βρεθώ στην κορυφή του κόσµου για πολλά χρόνια µαζί µε τον Παναγιώτη Μάντη κατακτώντας το χάλκινο ολυµπιακό µετάλλιο στο Ρίο το 2016 και την 8η θέση στο Τόκιο, το 2021 και τώρα έχω τη χαρά να ξεκινάω ξανά σε διαφορετική κατηγορία ως αρχάριος και να προσπαθώ να ξεπεράσω και πάλι τον εαυτό µου και να γίνοµαι καλύτερος. Είναι σαν να έχω γυρίσει τον χρόνο πίσω και να βλέπω ξανά τις δυσκολίες που είχα περάσει ως νέος και να ξαναθυµηθώ πόσο κόπο χρειάζεται και πόσο θέληση να κυνηγάς τα όνειρα σου και να µην εγκαταλείπεις την προσπάθεια σου στις δυσκολίες.
Έχοντας την εµπειρία όλων αυτών που έχω ζήσει στον αθλητισµό µπορώ να πω ότι σίγουρα αξίζει τον κόπο να προσπαθείς ξανά και ξανά γιατί το συναίσθηµα της νίκης και της κατάκτησης των στόχων σου είναι µοναδικό.
Ολοκληρώνοντας το Παγκόσµιο Κύπελλο του Hyeres της Γαλλίας στα τέλη Απριλίου και µετά από δυο µήνες προετοιµασίας και συµµετοχής σε δυο παγκόσµια κύπελλα στο εξωτερικό, στην πιο δύσκολη ολυµπιακή κατηγορία ( 49er ) και στο υψηλότερο αθλητικό επίπεδο, βλέπουµε κατάµατα τις δυσκολίες που έχουµε να αντιµετωπίσουµε.
Είναι ένας αγώνας άνισος µε εµάς τους δυο, ( Γιάννη Ορφανό ) εναντίον ολόκληρων επιτελείων χωρών. Δαβίδ εναντίον Γολιάθ στη σύγχρονη ιστορία, όπου εκεί ήταν τουλάχιστον ένας εναντίον ενός.
Γίνεται πολύς ντόρος για επιτυχίες και αποτυχίες αθλητών. Ναι, υπάρχουν επιτυχίες και ναι, υπάρχουν προσπάθειες για να έρθουν αυτές. Άλλες φορές τα καταφέρνουµε ( πολύ λίγες ) και άλλες φορές δεν τα καταφέρνουµε. Γι’ αυτό και οι επιτυχίες έχουν τόσο αξία. Χίλιες φορές προσπαθείς για να πετύχεις µία.
Στη ζωή κάνουµε µια µόνιµη προσπάθεια σε αυτό που αγαπάµε και προσπαθούµε να δίνουµε τον καλύτερο µας εαυτό. Αυτή είναι η πραγµατική επιτυχία. Να αγωνίζεσαι και να προσπαθείς να κερδίσεις. Αυτό κάνουµε όλοι µας, προσπαθούµε να κερδίσουµε κάτι, µικρό ή µεγάλο δεν έχει σηµασία τι, αλλά προσπαθούµε. Χωρίς προσπάθεια δεν θα µπορούσε να υπάρχει ζωή, άρα όποιος ζει, προσπαθεί. Εµείς ζούµε, προσπαθούµε, αγαπάµε αυτό που κάνουµε και το µεταδίδουµε µε κάθε τρόπο σε µικρούς και µεγάλους.
