Εδώ και πολλά χρόνια που ασχολούμαι με τον χώρο της ιστιοπλοΐας, έχω παρατηρήσει κάτι που μου φαίνεται τόσο πολύ προφανές και που όμως ποτέ κανείς δεν το έχει συζητήσει. Βλέπω το καλοκαίρι να ναυλώνονται κατά κόρον ιστιοπλοϊκά σκάφη για εβδομαδιαίες συνήθως διακοπές. Από οικογένειες, από παρέες ή και από ζευγάρια, με σκοπό να περάσουν λίγες αξέχαστες μέρες διακοπών στις μοναδικές συνθήκες της χώρας μας.
Δηλαδή, ήπιες συνθήκες και μοναδικά μαγευτικά τοπία. Οι περισσότεροι ωστόσο αποφεύγουν να κάνουν χρήση των πανιών και κινούνται κυρίως με τη μηχανή.
Τότε όμως γιατί να νοικιάζουν ιστιοφόρα σκάφη και όχι μηχανοκίνητα, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος εύλογα. Μια ματιά στους τιμοκαταλόγους των εταιριών που ναυλώνουν σκάφη θα μας λύσει την απορία. Διότι τα μηχανοκίνητα σκάφη με παρόμοιες ικανότητες φιλοξενίας με ένα ιστιοφόρο ναυλώνονται σε τιμές πολλαπλάσιες. Και αν προσθέσει κανείς και το κόστος καυσίμων, τότε το budget των διακοπών εκτοξεύεται.
Έτσι λοιπόν οι εγχώριοι και εισαγόμενοι τουρίστες προτιμούν να ναυλώσουν ένα ιστιοφόρο και να κάνουν τις διακοπές τους. ‘Κουβαλώντας’ όμως μαζί τους άλμπουρα, καρίνες, εξαρτία και ένα σωρό άλλα άχρηστα πράγματα που μάλλον δεν θα χρησιμοποιήσουν και ποτέ. Πράγματα που βρίσκονται εκεί μέσα στη μέση και τους ‘τρώνε’ χώρο και, όπως η καρίνα, τους εμποδίζουν να πάνε σε όλες τις παραλίες και τους κόλπους που θέλουν. Επιπλέον οι μικρούλες μηχανές των ιστιοπλοϊκών τους έχουν καταδικάσει να πηγαίνουν με μέγιστη ταχύτητα γύρω στους 7 κόμβους.
Εδώ λοιπόν δεν είναι ολοφάνερο ότι αν υπήρχε μία κατηγορία σκαφών με τη γάστρα ενός ιστιοφόρου, παρόμοια μηχανή, αλλά χωρίς καρίνες, άλμπουρα, πανιά, σχοινιά, κλπ. θα ήταν η πιο δημοφιλής επιλογή των τουριστών; Ένα σκάφος που θα ήταν ακόμα απλούστερο από το ιστιοφόρο, που δεν θα χρειαζόταν τόσες ενισχύσεις για να υποστηρίζει την ιστιοφορία του, ελαφρύτερο, με περισσότερους χώρους και κυρίως οικονομικότερο.
Όταν η αγορά των ναυλώσεων κινήθηκε προς τα καταμαράν, για κάποιους από τους παραπάνω λόγους, όπως μικρό βύθισμα, οικονομία στα καύσιμα και μεγάλοι χώροι, εμφανίστηκαν κάποια μηχανοκίνητα μοντέλα που πραγματικά σαν φιλοσοφία ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Καλύτερη λειτουργικότητα και εκμετάλλευση των χώρων και μεγαλύτερη ευελιξία. Το σφάλμα ωστόσο ήταν ότι οι σχεδιαστές τους κινήθηκαν προς την κατεύθυνση των μηχανοκίνητων και δυστυχώς των super yacht. Τα έκαναν πολυτελή και τα διαφήμιζαν ως super yacht με περισσότερο χώρο στα ίδια πόδια. Άρα και πάλι η φτηνή ναύλωση έμεινε χωρίς εναλλακτική.
Στη boot του 2018 εμφανίστηκαν δειλά – δειλά κάποια πρώτα μοντέλα που αναπτύχθηκαν πάνω σε αυτό το σκεπτικό. Φτηνές, απλές και ελαφριές γάστρες με μικρές μηχανές και πολλούς χώρους και όλο το ‘πακέτο’ σε πολύ χαμηλή τιμή. Σκάφη τα οποία με το που τα βλέπεις σκέφτεσαι διακοπές στην Ελλάδα.
Προσωπικά αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να δω την ανταπόκριση του κοινού σε αυτή τη νέα φιλοσοφία.
