Η Συντακτική Ομάδα του Ιστιοπλοϊκού Κόσμου, πιστή στις βασικές αρχές του περιοδικού, ανακαλύπτει, παρουσιάζει και αναδεικνύει ανθρώπους της θάλασσας με ξεχωριστές διακρίσεις ικανότητες όπως ο Μάρκος Χατζηκυριακάκης που είναι μία από τις πιο γνωστές και χαρούμενες προσωπικότητες της ιστιοπλοϊκής οικογένειας στο Μικρολίμανο και όχι μόνον. Ιστιοπλόος πραγματικός, λάτρης της θάλασσας από μικρό παιδί αλλά και διακεκριμένος χιονοδρόμος που έχει συμμετάσχει σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες (1998), είναι πάντα χαμογελαστός και έτοιμος να προσφέρει τις γνώσεις και τη βοήθεια του σε όποιον τις χρειάζεται. Η αφορμή για να ξεκινήσει η συνέντευξη αυτή με τον Μάρκο Χατζηκυριακάκη, ηταν η επισκευή – βελτίωση του σκάφους Black Jack που έπεσε στην αντίληψή μας και την οποία ο Μάρκος με την εταιρεία VMG που διευθύνει, σχεδίασαν και ολοκλήρωσαν με επιτυχία.
Μάρκο θα θέλαµε να σε ρωτήσουµε τι ακριβώς έγινε στο σκάφος Black Jack και πώς έγιναν όλα αυτά που είδαµε τόσο από κοντά όσο και από φωτογραφίες;
To Black Jack αγοράστηκε µεταχειρισµένο το 2015 και ήταν ένα σκάφος του 2006, άρα σύµφωνα µε το υπάρχον πιστοποιητικό θα µπορούσε να πει κανείς ότι είχε µείνει λίγο πίσω. Αυτό το λέω διότι όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται µε την αγωνιστική ιστιοπλοΐα το παγκόσµιο σύστηµα καταµέτρησης και ισοζυγισµού των σκαφών, που είναι το ORC κάθε χρόνο ανανεώνεται και βελτιώνεται ώστε να γίνει πιο αξιόπιστο και να συµβαδίζει µε τις ναυπηγικές τάσεις της εποχής αλλά και να ισοζυγεί όσο πιο δίκαια γίνεται όλα τα σκάφη που µετράει. Όπως οι περισσότεροι που αγοράζουν ένα σκάφος για να τρέχουν αγώνες, έτσι και εµείς το 2017 κάναµε µια µικρή αρχική βελτιωτική µελέτη στον σχεδιαστή Maurizio Cossutti και σε πρώτη φάση διορθώσαµε το µέγεθος των πανιών, ενώ τοποθετήσαµε και κάποια βάρη στο εσωτερικό του σκάφους, που έκαναν το πιστοποιητικό µας πιο ενδιαφέρον. Το 2019 αποφασίσαµε και ξανακάναµε µία ακόµη µελέτη βελτίωσης του σκάφους και του πιστοποιητικού ώστε να γίνουµε ακόµα πιο ανταγωνιστικοί και να πάµε σε µεγαλύτερο «βάθος» βελτιώσεων. Αυτές είναι και οι εργασίες που είδατε να κάνουµε και τις οποίες θα σας αναλύσω στη συνέχεια.
Τι είναι η µελέτη βελτιστοποίησης του πιστοποιητικού και πώς µπορεί να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί; Επίσης σε τι εύρος και σε πόσο ‘βάθος’ βελτιώσεων στο πιστοποιητικό µπορεί να φτάσει µία µελέτη όπως µας την παρουσιάζεις;
Η µελέτη στην οποία αναφέροµαι ξεκινάει πάντα από τον προϋπολογισµό του ιδιοκτήτη, του εκάστοτε σκάφους. Εµείς στη VMG, για να ξεκινήσουµε το οποιοδήποτε έργο, αρχικά κάνουµε µία διεξοδική συζήτηση µε τον ιδιοκτήτη του σκάφους συζητώντας και αναλύοντας µαζί του όλα τα δεδοµένα, αλλά και τις διάφορες παραµέτρους που θα επηρεάσουν την απόδοση του σκάφους σε σχέση µε τα χρήµατα που θέλει να διαθέσει, τους στόχους που βάζει, και τον τύπο των αγώνων που συµµετέχει inshore ή offshore.
Θα ήθελες να γίνεις λίγο περισσότερος σαφής και συγκεκριµένος σε αυτό;
Οι βελτιώσεις στον εξοπλισµό πάνω στο σκάφος έχουν να κάνουν µε τη βελτίωση των στοιχείων του πιστοποιητικού του συστήµατος ORC που επηρεάζουν φυσικά τον βαθµό ικανότητας αλλά και την πραγµατική απόδοση του σκάφους. Η πρώτη και εύλογη βελτίωση είναι να ‘µελετήσει’ κάποιος το µέγεθος των πανιών του σκάφους. Είναι το πρώτο και ίσως το φθηνότερο. Μετά µπορεί να πάει σε πιο δύσκολες επεµβάσεις ή διορθώσεις, που απαιτούν ακόµα µεγαλύτερη εξειδίκευση αλλά και επιπλέον κατασκευές κατά πάσα πιθανότητα στη στεριά.
Μάρκο, όση ώρα σε ακούω, αναρωτιόµουν αν αυτά όλα όσα αναφέρεις για να υλοποιηθούν, απαιτούνται τεχνικές ικανότητες ή πιο εξιδεικευµένες ναυπηγικές γνώσεις.
Εµείς στη VMG, συνεργαζόµαστε µε τον Maurizio Cossutti που είναι διακεκριµένος ναυπηγός, για να έχουµε το κεφάλι µας ήσυχο, κατά το κοινώς λεγόµενο. Σίγουρα όλη η οµάδα της εταιρείας έχει τεχνικές ικανότητες και γνώσεις αλλά δεν είναι αντίστοιχες ενός καταξιωµένου ναυπηγού. Θέλω να γίνει σαφές ότι άλλο η µελέτη βελτίωσης και άλλο η υλοποίησή της. Πρέπει να ξεχωρίσουµε τις τεχνικές ικανότητες που είναι απαραίτητες για να γίνει η δουλειά σωστά µε τις γνώσεις ενός ναυπηγού. Είναι επίσης βασικό να µπορείς να καταλάβεις τι σου προτείνει ο ναυπηγός και πώς θα το εφαρµόσεις στην πράξη. Επίσης αρκετές φορές καλείσαι ως οµάδα υλοποίησης να διαµορφώσεις ανάλογα την τεχνική που σου έχει προταθεί για το κάθε σκάφος και το κάθε σηµείο εφαρµογής ώστε να υλοποιηθεί σωστά. Δεν πρέπει να νιώθεις ή να θεωρείς τον εαυτό σου παντογνώστη και ότι δεν έχεις ανάγκη κάποιον που έχει σπουδάσει το αντικείµενο και το κατέχει ολοκληρωµένα και καλύτερα από σένα. Ένα τέλειο αποτέλεσµα έρχεται από την τέλεια συνεργασία µεταξύ ικανών και ειδικών.
Ας ξαναγυρίσουµε στο Black Jack. Τι κάνατε στο σκάφος και γιατί;
Αρχικά να αναφέρουµε ότι το σκάφος είναι ιδιοκτησίας του Μάκη Κουρτέση που πιστεύει πολύ την ιδέα βελτιστοποίησης του σκάφους και µάλιστα κάθε δύο χρόνια. Στην πορεία διαπιστώναµε ότι όσους περισσότερους αγώνες τρέχαµε τόσο είµασταν πεπεισµένοι ότι το σκάφος έπασχε στο stability, δηλαδή στην ισορροπία του. Με το παραµικρό αεράκι έγερνε. Δεν µπορούσε να ανέβει όρτσα και γενικά ‘πονούσε’ σε αυτό το σηµείο. Όπως ειχαµε διαπιστώσει ειχε πολύ µεγάλη ιστιοφορία σε σχέση µε το βάρος του. Η πρώτη βελτίωση του σκάφους που έχουµε προαναφέρει ήταν στη σωστή κατεύθυνση όµως δεν ηταν αρκετή ώστε να έχουµε το αποτέλεσµα που επιθυµούσαµε και έτσι αποφασίσαµε να περάσουµε στην πρόσφατη βελτίωση που είδατε και ήταν η αφορµή να σας φιλοξενήσουµε και στις εγκαταστάσεις µας. Ολη η µελέτη είχε επικεντρωθεί στο µήκος και το σχήµα της καρένας του Black Jack. Αυτό που µας έφερε στα χαρτιά ο Maurizio Cossutti, έδειξε ότι αν µακραίναµε την καρένα κάποιους πόντους, και βελτιώναµε ταυτόχρονα και το σχήµα της θα ειχαµε σηµαντική βελτίωση στο stability του σκάφους. Ετσι εµείς επιχειρήσαµε αυτά που µας πρότεινε τεκµηριωµένα ο ναυπηγός να τα κάνουµε πράξη. Το πρώτο βήµα ήταν η καρένα του σκάφους να αποσυναρµολογηθεί από το σκάφος να ερθει εδώ στις εγκαταστάσεις µας για να γίνουν οι βελτιώσεις που αναφέραµε, κόψιµο, επιµήκυνσή, επιπλέον βάρος στον βολβό και βελτίωση τους σχήµατος, διότι όλα αυτά θέλουν πολύ προσεχτικές κινήσεις και τεχνικές σε ελεγχόµενο περιβάλλον. Όταν η καρένα ήταν έτοιµη ήρθε η δεύτερη φάση που ήταν η ενίσχυση του σκελετού του σκάφους, δηλαδή του frame πάνω στο οποίο πατάει και δένει η καρένα και το κατάρτι κάτι το οποίο έπρεπε να γίνει µέσα στο σκάφος, όπως αυτό ηταν στο καβαλέτο. Εκεί στο σκάφος τα πράγµατα ήταν πραγµατικά δύσκολα και όλοι εµείς στη VMG είµαστε περήφανοι που τα καταφέραµε και µάλιστα πήραµε και τα συγχαρητήρια του ναυπηγού για την ολοκλήρωση αυτής της φάσης. Εγινε µε σωστό τρόπο χάρη στην εφευρετικότητα και ας µου επιτραπεί ο όρος το ελληνικό δαιµόνιο. Μικρός χώρος, συγκεκριµένες θερµοκρασίες, σωστή χρήση υλικών σύµφωνα µε τις οδηγίες του κατασκευαστή µε τις δυσκολίες του σηµείου που δεν σου δίνει και πολλές ευκολίες να πατάς ή να µετακίνησε, ολοκληρώθηκε η ενίσχυσή του frame που ουσιαστικά είναι η σπονδυλική στήλη του σκάφους. Τέλος ήρθε η τρίτη φάση, δηλαδή η µεταφορά της καρένας από τις εγκαταστάσεις µας στο σηµείο που ηταν το Blacκ jack και η τοποθέτησή της σωστά και µε ασφάλεια στη θέση της. Είµαστε περήφανοι που το όλο εγχείρηµα στέφτηκε µε επιτυχία, αφού το σκάφος µετά τη βελτίωσή του και µε νέο πιστοποιητικό, έλαβε µέρος στον αγώνα της Άνδρου, Πανελλήνιο, Ύδρας και Χειµερινού Πρωταθλήµατος.
Μάρκο θα θέλαµε να µας έλεγες εσύ τι µπορεί να κάνει η εταιρεία σου και γιατί πιστεύεις ότι κάποιος πρέπει να µιλήσει µαζί σου;
Η VMG µπορεί να αναλάβει τη µελέτη βελτιστοποίησης του πιστοποιητικού οπουδήποτε ιστιοπλοϊκού σκάφους κάτι που έχει µικρό αρχικό κόστος και µετά στη συνέχεια µε τον ιδιοκτήτη του σκάφους να υλοποιήσουµε µαζί τις προτεινόµενες βελτιώσεις βήµα βήµα. Αυτό ξέρουµε να το κάνουµε καλά στην εταιρεία και προτρέπω όσους το σκέφτονται να µην χάσουν ούτε στιγµή να έρθουν σε επαφή µαζί µας.
Εχουµε δει σε σκάφη 470 αλλά και σε 420 µάτσες µε τα λογότυπά σας. Είναι ένα δικό σας προϊόν οι µάτσες αυτές;
Είναι γεγονός ότι έχουµε δηµιουργήσει µία σειρά προϊόντων για σκάφη τριγώνου. Οι µάτσες για τα σκάφη 470 είναι ένα δυνατό προϊόν µας, που δηµιουργήθηκε από τις ανάγκες που υπήρξαν σε Έλληνες αθλητές . Σιγά σιγά µε πολλές δοκιµές και κόπο, φτάσαµε η δική µας µάτσα να είναι µία από τις καλύτερες στην κατηγορία 470 και πλέον να χρησιµοποιείται από τους καλύτερους του κόσµου αναµεσά τους και ολυµπιονίκες, που βοήθησαν ουσιαστικά στην εξέλιξη και καθιέρωσή της σε παγκόσµιο επίπεδο. Το ίδιο προϊόν µε τις ίδιες τεχνολογικές ιδιαιτερότητες έχουµε δηµιουργήσει και για τα σκάφη 420 που σιγά σιγά βρίσκει τον δρόµο του για τη διεθνή καταξίωση.
Μίλησε µας για το ηλεκτρονικό εντασιόµετρο;
Το εντασιόµετρο ξαρτιών ξεκίνησε, όταν κάποια στιγµή σε µία τεχνική συνάντηση καταλάβαµε ότι τα µέχρι τότε ανάλογα µηχανικά εντασιόµετρα µετρούσαν λανθασµένα και δεν ηταν όσο αξιόπιστα θα ηθελαν οι προπονητές και οι αθλητές της κατηγορίας 470. Ετσι δειλά δειλά, σχεδιάσαµε ένα ψηφιακό εντασιόµετρο που όχι απλώς µετράει σωστά αλλά κρατάει τις πληροφορίες αυτές και σε συνάρτηση µ’ ένα ακόµα πρόγραµµα επιτρέπει στους αθλητές ή τον προπονητή να αναλύουν, µετά τις πληροφορίες στον υπολογιστή τους. Μπορώ να πω ότι είµαι πολύ περήφανος για το προϊόν αυτό της VMG που έχει ήδη µπει στην αγορά των σκαφών τριγώνου που χρειάζονται φυσικά εντασιόµετρο.
Σκοπεύετε αυτό το εντασιόµετρο να το αναπτύξετε και για τα σκάφη ανοικτής θαλάσσης;
Ναι. Πολύ σωστά σκεφτήκατε και είµαστε ήδη στη φάση µελέτης και ανάπτυξης αλλά και τεχνικών δοκιµών ώστε να βγει και ένα αντίστοιχο ψηφιακό εντασιόµετρο για τα σκάφη ανοικτής θαλάσσης που φυσικά έχουν τα ξάρτια ως απαραίτητο τεχνικό εξοπλισµό συγκράτησης και τριµαρίσµατος του καταρτιού. Το προϊόν θα το δοκιµάσουµε πρώτα στην ελληνική αγορά και ελπίζουµε να το παρουσιάσουµε µαζί σας στον “Ιστιοπλοϊκό Κόσµο” που απευθύνεται στο ευρύ κοινό της Ανοικτής Θάλασσας, µίας και ο ΠΟΙΑΘ, διοργανώνει το Ράλλυ Αιγαίου που έχω τρέξει πολλές φορές µε τον πατέρα µου, αλλά και όπως ενηµερώθηκα πρόσφατα και το Aegean600.
Μάρκο ως επίλογο της συζήτησης µας θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς, εσύ από παιδί της θάλασσας βρέθηκες να συµµετέχεις στους Ολυµπιακούς Αγώνες του 1998 µε Snowboard και µάλιστα οι πληροφορίες µας να αναφέρουνε ότι και εκεί έκανες τα µαγικά σου στον τεχνικό εξοπλισµό;
Γεννήθηκα και λάτρεψα τη θάλασσα χάρις στην αγάπη του πατέρα µου του γνωστού στην ιστιοπλοϊκή οικογένεια ως “Μπούµπη” Χατζηκυριακάκη. Με τον ίδιο τρόπο όµως λάτρεψα και το βουνό, αλλά και το άθληµα της χιονοδροµίας και συγκεκριµένα του snowboard που τελικά µε κέρδισε. Είναι γεγονός όπως σωστά αναφέρεις ότι το 1998 έλαβα µέρος στους Χειµερινούς Ολυµπιακούς Αγώνες της Ιαπωνίας στο Nagano µε snowboard. Τώρα αφού µε ρωτάς για τις βελτιώσεις στον τεχνικό εξοπλισµό κάτι που λίγοι γνωρίζουν, θα σου πω ότι αυτό προέκυψε για πολύ συγκεκριµένους λόγους. Ηξερα µέσα µου όταν έτρεχα σε αγώνες ότι ήταν πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να κερδίσω αθλητές από χώρες όπου το χιόνι ηταν µέρος της καθηµερινότητάς τους ή της ζωής τους όπως εµάς η θάλασσα. Πώς µπορείς να αντιµετωπίσεις έναν Ελβετό ή έναν Νορβηγό χιονοδρόµο που κάνει σκι εξω από την πόρτα του σπιτιού του και µάλιστα σχεδόν 10 µήνες τον χρόνο όταν ζεις στην Ελλάδα και µάλιστα στο Παλαιό Φάληρο. Σκέφτηκα ότι µόνον µε βελτίωση του εξοπλισµού µου και της τεχνικής µου ίσως ήµουν περισσότερο ανταγωνιστικός κάτι το οποίο δούλεψα αρκετά και µάλιστα µου χάρισε ιδιαίτερη ευχαρίστηση και παγκόσµια κατοχυρωµένες πατέντες, πού δεν είναι η στιγµή να αναλύσουµε. Όµως κλείνοντας να αναφέρω ότι η λατρεία της θάλασσας παραµένει για µένα η µεγαλύτερη και θέλω να τη µεταλαµπαδεύσω και στα παιδιά µου όπως έκανε ο πατέρας µου σε εµένα.
