Πρόσφατα ως µέλος του ΔΣ της Ελληνικής Κλάσης Laser, είχα βρεθεί σε µία συζήτηση που αφορούσε τη διεκδίκηση ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήµατος για τα µεθεπόµενα χρόνια, αφού ήδη για το 2019 και το 2020 η χώρα, µέσω φυσικά δύο οµίλων, έχει ήδη αναλάβει διεθνή πρωταθλήµατα.
Ανάµεσα στα άλλα, κυρίως τεχνικά-ιστιοπλοϊκά θέµατα που συζητήθηκαν και που ουσιαστικά µονοπώλησαν το ενδιαφέρον όλων κάποια στιγµή µπήκε και το ερώτηµα, ποια θα είναι τα οφέλη της τοπικής κοινωνίας.
Έτσι όταν έφυγα σκεφτόµουν συνεχώς αυτό το ερώτηµα και πώς θα µπορούσα να τεκµηριώσω µία σωστή απάντηση, για κάποιον που δεν θα τον ενδιάφεραν καθόλου τα ιστιοπλοϊκά επιχειρήµατα, όπως ότι θα αναπτυχθεί η ιστιοπλοΐα στην περιοχή, ότι περισσότερα παιδιά θα έρθουν κοντά στο άθληµα της ιστιοπλοΐας, ή ότι και πιθανοί τοπικοί χορηγοί θα γνωρίζουν τα οφέλη από την προβολή σ ένα ανάλογο πρωτάθληµα. Έτσι όταν έφτασα στο γραφείο µου σκέφτηκα να συναντηθώ µε µια εξειδικευµένη οµάδα συνεργατών και να αναλύσουµε λογιστικά, ως παράδειγµα, ένα διεθνές πρωτάθληµα µε συµµετοχή 400 αθλητών, σε µία πόλη της περιφέρειας.
Για να καταλήξουµε στα τελικά νούµερα και να ολοκληρώσουµε την οικονοµική µελέτη που θα διαβάσετε στη συνέχεια, πήραµε ως δεδοµένο τη συµµετοχή 400 αθλητών, οι οποίοι θα συνοδεύονται κατ’ αναλογία και σύµφωνα µε τους αριθµούς που βρήκαµε σε άλλα πρωταθλήµατα, από 170 προπονητές και περίπου 80 γονείς ή ενήλικες συνοδούς αποστολής. Ακόµα για τη µετακίνηση όλων των παραπάνω έχουν υπολογιστεί 90 αυτοκίνητα καθώς και η χρήση 90 φουσκωτών σκαφών για τις ανάγκες των αθλητών στη θάλασσα. Τέλος δε η αναγωγή του παραδείγµατος έγινε για εννέα ηµέρες µε τις ανάλογες διανυκτερεύσεις σε δίκλινα και τρίκλινα δωµάτια, υπολογίζοντας ότι το ένα ευρωπαϊκό πρωτάθληµα έχει διάρκεια οκτώ (8) ηµέρες µαζί µε την καταµέτρηση. Στα νούµερα που αναφέρονται στη συνέχεια δεν έχουν υπολογιστεί έσοδα για το πρωτάθληµα όπως οι συµµετοχές των αθλητών σε αυτό, αλλά και έξοδα διοργάνωσης. Οι υπολογισµοί αφορούν καθαρά τα χρήµατα που θα ξοδέψουν οι συµµετέχοντες και οι συνοδοί τους στην τοπική κοινωνία καθώς και τα ποσά που θα εισπράξει το ελληνικό κράτος από ΦΠΑ στις καταναλώσεις καθώς και από φόρους που θα προκύψουν στους επαγγελµατίες που θα πωλήσουν ήδη και υπηρεσίες στους ανθρώπους αυτούς. Οι συµµετέχοντες και οι συνοδοί τους δηµιουργούν ένα επιπλέον εισόδηµα στην τοπική κοινωνία αφού θα ζήσουν εκεί για εννέα (9) ηµέρες, χωρίς να είναι ούτε τουρίστες ούτε επισκέπτες. Είναι απλά ένας αριθµός ανθρώπων που ήρθαν στην πόλη για ένα µόνον λόγο. Το πρωτάθληµα.
Η ώρα των αριθµών!
Η τοπική κοινωνία θα πάρει µετά από φόρους ( Καθαρά ) 480.000 €
Συνολικά το Ελληνικό Δηµόσιο θα πάρει** 267.000 €
Για να προκύψουν τα παραπάνω νούµερα έχουν υπολογιστεί:
Διανοµή, διατροφή, καύσιµα για φουσκωτά, διατροφής εντός εγκατάστασης, καύσιµα για µεταφορές από και προς τα ξενοδοχεία, βράδυνες βόλτες, επισκέψεις σε µουσεία στην πόλη ή προς την πόλη, µεταφορές από και προς ένα κεντρικό λιµάνι (Πάτρας) προς µια περιοχή περίπου 150 χιλιόµετρα µακριά, αεροπορικά εισιτήρια από και προς κεντρική Ευρώπη και εισιτήρια καραβιών από Ιταλία.
** από ΦΠΑ, έµµεσους φόρους, φόρο διαµονής, φόρο αεροδροµίων και διόδια.
(Τα νούµερα έχουν στρογγυλοποιηθεί προς τα κάτω)
Τέλος δε, στα παραπάνω νούµερα θα πρέπει κανείς να συνυπολογίσει και κάποια πράγµατα τα οποία σίγουρα δεν µπορούν να µετρηθούν άµεσα. Πράγµατα όπως η προτροπή από τους αθλητές ή άλλους ενήλικες να επισκεφτούν την περιοχή, αφού έχοντας θετικές εικόνες και εντυπώσεις θα τις µεταφέρουν πίσω στην πόλη τους και στους γνωστούς τους, δηµιουργώντας ένα νέο τουρισµό ρεύµα. Επίσης δεν µπορούν να υπολογιστούν οι αγορές σε τοπικά προϊόντα που θα κάνουν οι συµµετέχοντες ,ώστε να πάρουν δώρα στις οικογένειες τους. Ακόµα ένα στοιχείο που θα µπορούσε κανείς να υπολογίσει είναι η επιµήκυνση της παραµονής στην περιοχή ως διακοπές ή και η µετακίνηση σε άλλη περιοχή µετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήµατος για διακοπές, ξοδεύοντας επιπλέον χρήµατα.
Υπάρχει λοιπόν απάντηση προς κάθε ενδιαφερόµενο γιατί πρέπει ένας όµιλος να διεκδικήσει ένα διεθνές ιστιοπλοϊκό πρωτάθληµα και η απάντηση είναι θετική για όλα τα παραπάνω και πολλά ακόµα, κάτι που γίνεται ευκολότερα αντιληπτό αν βρεθείς σε κάποιο συνέδριο διεθνούς ιστιοπλοϊκής κλάσης κατά τη διαδικασία διεκδίκησης (bid) πρωταθληµάτων, όπου οι χώρες, οι όµιλοι και οι πόλεις ‘σφάζονται’ ώστε να αναδειχτούν ως διοργανωτές.