Τι είναι το σπινακόξυλο;

Οι αλλαγές λοιπόν στον θαυμαστό κόσμο της ιστιοπλοΐας συνεχίζονται, με το ‘εργαστήριο’ που λέγεται αγωνιστική ιστιοπλοΐα να συνεχίζει να προσφέρει τις νέες τάσεις, τα νέα υλικά, τις νέες μεθόδους κατασκευής, αλλά κυρίως τις νέες απόψεις στις διοργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια έγινε επιτέλους κατανοητό πως τα ιστιοπλοϊκά γεγονότα ‘πουλάνε’. Έχουν φανατικούς φίλους που δεν είναι και λίγοι – με θλιβερή εξαίρεση τη χώρα μας που κατά τα άλλα θεωρεί εαυτόν ναυτική. Οι μεγάλες διοργανώσεις κερδίζουν συνεχώς φίλους, ενώ εναλλακτικοί αγώνες όπως τα match race βρίσκουν το μερίδιο αγοράς που τους αναλογεί, το market niche, και εδραιώνονται. Προβάλλονται διεθνώς από όλα τα μέσα, έντυπα, ηλεκτρονικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο κτλ. Και ακολουθούν τη ροή των εξελίξεων. Για παράδειγμα, το World Match Racing Tour (WMRT) το διεθνές τουρνουά match race, εφέτος γίνεται με καταμαράν και όχι πλέον με μονόγαστρα, αφού αποτελεί το φυτώριο για το America’s Cup. Και μιας και το αναφέραμε, όσο οι παράπλευρες διοργανώσεις του America’s Cup συνεχίζονται αυτή την εποχή στην Καραϊβική, οι φίλοι της ιστιοπλοΐας αναμένουν με αγωνία τι θα δουν στον επόμενο τελικό.
Στο μεταξύ, έχει καταλάβει κανείς την κατάργηση του σπινακόξυλου και του συμμετρικού μπαλονιού από τα σκάφη;
Εδώ και χρόνια τα νέα αγωνιστικά σκάφη έχουν καταργήσει το όλο concept του σπινακόξυλου και του συμμετρικού μπαλονιού. Για πολλούς λόγους. Κυρίως διότι τα σκάφη πλέον δεν πηγαίνουν βαθιά στα πρύμα. Τα VMG τους βρίσκονται σε πιο κλειστές γωνίες, αφού είναι ελαφρύτερα και γρηγορότερα και άρα ο φαινόμενος άνεμος έρχεται πάντα πιο πλώρα. Δεύτερος λόγος είναι η ασφάλεια. Με τα ασύμμετρα μπαλόνια δεν χρειάζεται άνθρωπος στην πλώρη για να κάνει πότζα. Τα ‘χέρια’ σταματούν το πολύ πολύ στο mid bow, αν όχι στον mastman. Έτσι, ούτε βάρος έχουμε στην πλώρη, ούτε τον κίνδυνο να χάσουμε τον bowman. Και φυσικά άλλο ένα πλεονέκτημα είναι ότι η κίνηση γίνεται πολύ πιο εύκολα και απλά και ως γνωστόν η απλότητα στη θάλασσα έχει πολλά οφέλη.
Ακόμα και τα σκάφη κρουαζιέρας όμως, με πρώτα και καλύτερα τα καταμαράν – λόγω μικρού εκτοπίσματος και άρα γωνίας VMG – έχουν καταργήσει τα συμμετρικά μπαλόνια και τα εξαρτήματά τους, εδώ όμως κυρίως για λόγους απλότητας και ασφάλειας.
Ο ελληνικός στόλος τα τελευταία χρόνια και λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης δεν έχει ανανεωθεί. Συνεπώς ακόμα ζούμε στον μικρόκοσμό μας με την ‘παραδοσιακή’ αγωνιστική ιστιοπλοΐα. Υλικά, γάστρες, ηλεκτρονικά; Μακριά από εμάς. Και μιας και τα ιστιοπλοϊκά media ακολουθούν τους ίδιους ρυθμούς, δύσκολα ενημερωνόμαστε και για το τι συμβαίνει έξω από το καβούκι μας. Ωστόσο τα νέα παιδιά, που ευτυχώς είναι ακόμα αρκετά, τα οποία έρχονται στην ανοιχτή θάλασσα κυρίως από την ιστιοπλοΐα τριγώνου, εύλογα αναρωτιούνται: «Τι είναι το σπινακόξυλο;»
Μάνος Ρούδας
by
Ο Μάνος Ρούδας γεννήθηκε στον Πειραιά και είναι αριστούχος μηχανικός του Πολυτεχνείου της Ουαλίας. Κατέχει τίτλο ΜΒΑ από το Southern New Hampshire University των ΗΠΑ. Ασχολείται ενεργά με την ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης από το 1996 μέχρι σήμερα, ως αθλητής και επαγγελματίας κυβερνήτης σε σκάφη αναψυχής κάθε είδους. Έχει επίσης εργαστεί ως σύμβουλος επιχειρήσεων και σε υψηλές θέσεις στο χώρο της ναυτιλίας και του yachting. Ασχολείται με τη ναυτική εκπαίδευση από το 2003, είναι κάτοχος διπλώματος προπονητή ιστιοπλοΐας και του διεθνούς διπλώματος Yachtmaster Instructor του RYA.
Previous Post Next Post