Στην αγωνιστική Ιστιοπλοΐα Ανοιχτής Θάλασσας γνωρίζω τι έγινε στην Ελλάδα µέσα στις δύο δεκαετίες, από το 1980 µέχρι 2000.
Στην περίοδο της εικοσαετίας που αναφέροµαι, υπήρχε µια µεγάλη τάση προς την Ιστιοπλοΐα Ανοιχτής Θάλασσας, όταν µάλιστα κάποιοι είχαν την ιδέα της κατηγορίας ΕΑΘ, άνοιξε µια ευκολότερη πόρτα για να µπει κανείς στον χώρο και να εξελιχθεί. Στον ελληνικό χώρο κυριαρχούσαν οι συλλογικοί αγώνες µε κορωνίδα την Ιστιοπλοϊκή Εβδοµάδα Αιγαίου, που είχε έναν διεθνή χαρακτήρα και µερικές ξένες συµµετοχές.
Σήµερα είµαστε θεατές ενός Ράλλυ Αιγαίου αναβαθµισµένου και µε αλλαγµένο τον χαρακτήρα του, δηλ. αντί ο στόλος να επισκέπτεται όσο το δυνατό περισσότερα νησιά, επισκέπτεται ένα που να έχει δυνατότητα άνετης φιλοξενίας των σκαφών και εκεί γίνονται τοπικοί αγώνες. Δεν έχω άποψη επ αυτού, αλλά οι διοργανωτές πιστεύω θα έχουν µελετήσει τις συνέπειες της αλλαγής.
Ένας άλλος αγώνας που προστέθηκε στο αγωνιστικό καλεντάρι είναι ο Aegean 600, ο οποίος φαίνεται να έχει γίνει αποδεκτός διεθνώς και µε σπουδαίες συµµετοχές βάζει την ιστιοπλοϊκή Ελλάδα στον χώρο των µεγάλων διοργανωτών. Αντιλαµβάνοµαι τη µεγάλη προσπάθεια των ανθρώπων του ΠΟΙΑΘ γι αυτή τη διοργάνωση, δεν ξέρω όµως αν οι υπεύθυνοι του αθλητισµού και του τουρισµού έχουν καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Μια τέτοια διοργάνωση κάνει την Ελλάδα αντικείµενο συζήτησης ανάµεσα σε ανθρώπους που µας ενδιαφέρει να ασχολούνται µαζί µας και προκαλεί ενδιαφέρον στον θαλάσσιο τουρισµό, ένα κοµµάτι του τουρισµού που θα είχε πολλαπλό ενδιαφέρον αν το προσέχαµε περισσότερο. Από όσα ξέρω, ποτέ οι αρµόδιοι δεν κατάλαβαν τι σηµαίνει να έρχεται για διακοπές ένας µε το σκάφος του και να το αφήνει εδώ όλο το χρόνο. Το όφελος είναι οικονοµικό, αλλά όχι µόνο, γιατί ο ιδιοκτήτης γίνεται οιονεί κάτοικος της Ελλάδας, µε ότι αυτό συνεπάγεται.
Χωρίς αµφιβολία και µεµψιµοιρίες τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάζουν µια Ελλάδα να ανεβαίνει στο παγκόσµιο ενδιαφέρον της µεγάλης Ιστιοπλοΐας, να προκαλεί το ενδιαφέρον σκαφών από όλο τον κόσµο, που τα συνοδεύει η φήµη και το ενδιαφέρον εκείνων που θαυµάζουν την τεχνολογική εξέλιξη στη θάλασσα, πίσω από τα οποία υπάρχουν χρηµατοδότες-επιχειρήσεις ολκής. Ο προβληµατισµός είναι ότι πίσω από αυτή την έξαρση, υπάρχει µόνο ένας όµιλος και ελάχιστοι άνθρωποι που προσπαθούν.
Αφού βλέπουµε τη λαµπερή εικόνα της µεγάλης Ιστιοπλοΐας, είναι καλό και χρήσιµο να ρίξουµε µια µατιά στο τι γίνεται πίσω από τα φώτα, δηλ. πως εξελίσσεται η δεξαµενή των ιστιοπλόων, εκείνων που πρέπει να µάθουν που πέφτει η Αίγινα, ποια σύννεφα φέρνουν βροχή, ποια φέρνουν αέρα και τι λέει η γλώσσα των φάρων. Θα πουν πολλοί αυτά τι να τα κάνουµε, τη στιγµή που οι big brothers της τεχνολογίας µάς φροντίζουν; Αυτό έχει µια πλευρά αλήθειας, αλλά δεν βλάπτει ιδιαίτερα αν µείνει και λίγος χώρος για τους… διαφορετικούς, οι οποίοι θέλουν να τα έχουν καλά και µε τα στοιχεία της φύσης, όχι µόνο µε τους δορυφόρους του GPS.
Είχα την περιέργεια να µάθω πως πάει η µικρή Ιστιοπλοΐα της ΑΘ και ανέτρεξα στα στατιστικά στοιχεία της ΕΑΘ “ΕΑΘ, αγώνες ανοιχτής θάλασσας στατιστική”, όπου κάτι βρήκα και παραθέτω ότι κατάλαβα, λέω δε ότι κατάλαβα, διότι αιφνιδιάστηκα βλέποντας δεκαδικά ακόµα και στις εκκινήσεις των αγώνων, π.χ. 35,5 εκκινήσεις, το αποδίδω δε στην περιορισµένη γνώση µου περί στατιστικής! Από αυτά που κατάλαβα είναι ότι το 2011 έλαβαν µέρος 657 σκάφη και έτρεξαν 133.744 µίλια, µε µέσο όρο ανά σκάφος 203 µίλια, ενώ το 2023 έλαβαν µέρος 575 σκάφη, έτρεξαν 91.074 µίλια, µε µέσο όρο 159 µίλια. Υπάρχει και άλλος πίνακας που παρουσιάζει τις εκκινήσεις ανά χρόνο, εκεί το 2011 δόθηκαν 6.817 εκκινήσεις, το 2016 δόθηκαν 7.497 εκκινήσεις (φαίνεται η καλύτερη χρονιά) και το 2023 δόθηκαν 5.376 εκκινήσεις. Αν έχω καταλάβει καλά τους αριθµούς, τα αποτελέσµατα δεν είναι ενθαρρυντικά, αν πολιτική είναι να έρθουν κόσµος στην ιστιοπλοΐα, αντίθετα είναι καλά αν σκοπός είναι η ιστιοπλοΐα αιχµής. Οι λόγοι αυτής της εξέλιξης νοµίζω ότι δεν είναι ένας αλλά περισσότεροι και θα προσπαθήσω άλλη φορά να τους περιγράψω, όπως εγώ τους καταλαβαίνω.
Σηµείωση: Επαναλαµβάνω, ότι θα χαρώ αν ερµηνεύοντας τα στατιστικά στοιχεία της ΕΑΘ, κάνω λάθος και παρακαλώ να µε διορθώσουν.
