Διακρίσεις όπως αυτές της ελληνικής οµάδας Jmania στην κατηγορία σκαφών J24 σε διεθνή πρωταθλήµατα ανοικτής θαλάσσης συνήθως περνάνε στα ‘ψιλά’ γράµµατα ή χάνονται ανάµεσα στις επιτυχίες των αθλητών κατηγοριών τριγώνου. Η συντακτική οµάδα του Ιστιοπλοϊκού Κόσµου, σε µία προσπάθεια να αναδείξει και αυτές τις επιτυχίες, επέλεξε να µιλήσει µε τον Χρήστο Κυφίδη, πρόεδρο της ελληνικής κλάσης J24 και βασικό πυλώνα της οµάδας που στέφθηκε φέτος πρωταθλήτρια Ευρώπης, ώστε να του δώσει τον απαραίτητο ‘χώρο’ να αναφερθεί στην επιτυχία αυτή και στο πώς πραγµατοποιήθηκε.
Μετά από µία αρκετά µεγάλη -χρονικά- φιλική και ενδιαφέρουσα συζήτηση, παρατίθενται παρακάτω τα πιο ενδιαφέροντα τµήµατα της, καθώς και όσα συνδέονται άµεσα µε το πρωτάθληµα, έτσι όπως µας τα περιέγραψε ο Χρήστος Κυφίδης.
«… Η οµάδας µας έχει αρκετά µεγάλη ιστορία στην κατηγορία J24, αλλά θα σας πάω µόνον λίγο πίσω, στο Ευρωπαϊκό J24 που έγινε στην Πάτρα το 2019 κερδίζοντας την 3η θέση, ένα πρωτάθληµα που είχατε καλύψει εκτεταµένα στον Ιστιοπλοϊκό Κόσµο. Ήµασταν τότε το ίδιο πλήρωµα όπως και φέτος (Κύνθια Σκοτίδα, Χρήστος Κυφίδης, Ουρανία Βέργου και Κωνσταντίνος Τριδήµας) µε τη µόνη διαφορά ότι τότε είχαµε κυβερνήτη τον Παναγιώτη Καµπουρίδη µε συµµετοχή στην κατηγορία 470 στους Ολυµπιακούς του 2012 στο Λονδίνο, ενώ φέτος µαζί µας τη θέση του κυβερνήτη ανέλαβε ο πολύπειρος Στέλιος Σωτηρίου. Το 2020 και το 2021 το Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα δεν πραγµατοποιήθηκε λόγω της πανδηµίας Covid-19.
Ο καιρός µέχρι το πρωτάθληµα του 2022 πέρασε πολύ γρήγορα για όλη την οµάδα µας συµµετέχοντας σε διάφορους αγώνες ανοικτής θαλάσσης ώστε να είµαστε σε φόρµα και πάντα µέσα στην ιστιοπλοϊκή διαδικασία. Η φετινή λοιπόν διοργάνωση είχε ανατεθεί στον όµιλο Howth Yachts Club που βρίσκεται στο µακρινό Δουβλίνο. Για µας οι συζητήσεις προκειµένου να συµµετάσχουµε σε αυτό το πρωτάθληµα είχαν ξεκινήσει από το 2021. Το κυριότερο όµως ζήτηµά µας ήταν αν θα καταφέρναµε να οργανώσουµε το ταξίδι και τη συµµετοχή µας ώστε να µπορέσουµε να ανταποκριθούµε στο αρκετά µεγάλο κόστος του ταξιδιού αυτού, αφού θέλαµε να συµµετάσχουµε µε το δικό µας σκάφος και όχι ενοικιάζοντας σκάφος εκεί. Ένας ακόµα λόγος που προσωπικά εγώ ήθελα να βρεθούµε εκεί και να λάβουµε µέρος στο Ευρωπαϊκό ήταν για να µπορέσω ως πρόεδρος πλέον της ελληνικής κλάσης J24 να επικοινωνήσω και να διαφηµίσω το Παγκόσµιο Πρωτάθληµα που έχουµε αναλάβει να διοργανώσουµε ως χώρα το 2023 στον Ν.Ο. Θεσσαλονίκης (ΝΟΘ). Τελικά η οµάδα αποφάσισε να τρέξει µε το σκάφος της πραγµατοποιώντας το µεγάλο αυτό ταξίδι από τον Πειραιά µέχρι το βροχερό Δουβλίνο, ξοδεύοντας εκτός από χρόνο, σωµατικές δυνάµεις αλλά και ένα µεγάλο χρηµατικό ποσό, στο οποίο -αξίζει να αναφέρω- ότι συµβάλαµε όλη η οµάδα µαζί από το υστέρηµά µας. Φτάνοντας λοιπόν στον Όµιλο συναντήσαµε µια υποδειγµατική υποδοχή και ένα πολύ φιλικό και ζεστό περιβάλλον. Πρώτη µας δουλειά ήταν να στήσουµε σωστά το σκάφος µας, διαθέτοντας για προπόνηση και γνωριµία µε τα νερά της περιοχής µόνο την επόµενη ηµέρα της δοκιµαστικής ιστιοδροµίας του πρωταθλήµατος, χρονικό διάστηµα φυσικά πολύ µικρό για τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που θα αντιµετωπίζαµε στη συνέχεια. Το µεγαλύτερο πρόβληµα της θαλάσσιας περιοχής στην οποία πραγµατοποιήθηκαν οι ιστιοδροµίες ήταν το ρεύµα το οποίο έπρεπε να «διαβάζουµε» σωστά και άµεσα αφού δεν είχαµε χρόνο για λάθη και δοκιµαστικές ιστιοδροµίες, αλλά -και ας το παραδεχτούµε- αποτελεί κάτι άγνωστο και ασταθές για εµάς που κάνουµε ιστιοπλοΐα κυρίως στα ελληνικά νερά. Πριν ξεκινήσουν οι ιστιοδροµίες είχαµε ως στόχο να βρισκόµαστε αρκετά ψηλά και σταθερά στην βαθµολογία, ενώ για να µην αγχωθούµε δεν είχαµε βάλει καθόλου ως στόχο το βάθρο. Στοχεύαµε απλά γενικά να είµαστε µέσα στο παιχνίδι της βαθµολογίας των δέκα πρώτων θέσεων.
Το πρόγραµµα προέβλεπε δύο κούρσες ανά ηµέρα. Στην πρώτη ιστιοδροµία της πρώτης ηµέρας δεν πήγαµε και τόσο άσχηµα, τερµατίζοντας µεν στη 10η θέση, όντας ωστόσο εντελώς «αδιάβαστοι» στον τρόπο που το ρεύµα επηρέαζε τον αγωνιστικό θαλάσσιο στίβο. Στη δεύτερη ιστιοδροµία, αφού κυρίως ο κυβερνήτης µας είχε µελετήσει και δουλέψει στο µυαλό του τις επιπτώσεις των ρευµάτων στον στίβο, τρέξαµε πολύ καλύτερα και τερµατίσαµε µέσα στην πρώτη πεντάδα, µε αποτέλεσµα τα άλλα πληρώµατα να αρχίσουν να µας βλέπουν ως σκάφος ικανό για διάκριση. Τη δεύτερη µέρα µπήκαµε πάλι στον στίβο αρκετά συγκρατηµένοι τερµατίζοντας 8οι στην πρώτη κούρσα, ενώ στη δεύτερη κούρσα που ήδη είχαµε πολύ πρόσφατη την επίδραση των ρευµάτων στον στίβο και κάνοντας πολύ πιο σωστή διαχείριση των καιρικών συνθηκών και του ρεύµατος, καταφέραµε να κερδίσουµε τη µοναδική µας πρωτιά στο πρωτάθληµα. Να αναφέρω ότι τις πρώτες δύο ηµέρες, δηλαδή για τέσσερεις ιστιοδροµίες ο άνεµος ήταν ανατολικός µε ωκεάνιο κύµα και ένταση από 14 έως 17 κόµβους.
Η τρίτη πια ηµέρα του πρωταθλήµατος µας βρήκε επικεφαλής στη βαθµολογία και σε συνδυασµό µε την εµπιστοσύνη στις δυνατότητές µας που συνεχώς αυξανόταν, αρχίσαµε να σκεφτόµαστε ότι ίσως και να βρεθούµε στο βάθρο κάτι που φυσικά µας άγχωνε. Ήµασταν αισιόδοξοι και ταυτόχρονα συγκρατηµένοι, αλλά επειδή κάνουµε ιστιοπλοΐα και γνωρίζουµε πως στη θάλασσα τίποτα δεν είναι δεδοµένο, ήρθε δυστυχώς η καιρική αλλαγή που απευχόµασταν. Η ένταση του αέρα µειώθηκε και η αίσθηση ήταν σαν να ξεκινούσαµε από την αρχή: θα έπρεπε αφενός να δούµε τις δυνατότητες της οµάδας µε ρεύµα από διαφορετική γωνία αλλά και πώς θα ταξιδεύαµε µε ανέµους πολύ µικρότερης έντασης. Ένα σκηνικό δηλαδή εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαµε ήδη συναντήσει τρέχοντας τις 4 πρώτες ιστιοδροµίες. Με χαµηλή ένταση πλέον από 5 έως 7 κόµβους και άνεµο ανατολικό προς νότιο ανατολικό µε ρεύµα, ο σκοπός µας ήταν διπλός: έπρεπε να βρούµε τα πατήµατά µας αλλά και να αναγνωρίσουµε τους αντιπάλους που θα ταξίδευαν καλύτερα σε αυτές τις καιρικές συνθήκες. Οι δύο κούρσες της ηµέρας αυτής έφεραν µία 3η και µία 6η θέση που µας κράτησαν στην πρώτη θέση της γενικής κατάταξης δηµιουργώντας ένα µαξιλαράκι ασφαλείας που τελικά φάνηκε …ότι δεν ήταν και τόσο ασφαλές.
Την τέταρτη ηµέρα οι καιρικές συνθήκες ήταν παρόµοιες µε της τρίτης ηµέρας φέρνοντας όµως τη χειρότερή µας κούρσα (23οι ), καθώς το ρεύµα και αυτή τη φορά µας ξεγέλασε, αλλά και µία 2η θέση που ευτυχώς µας κράτησε αρκετά µπροστά για µία ακόµα ηµέρα στη βαθµολογία. Το θαλάσσιο ρεύµα που άλλαζε διαφορετική ώρα κάθε ηµέρα, απαιτούσε να διαβάζουµε τη νύχτα προκειµένου να διατηρήσουµε το προβάδισµα καθώς οι αντίπαλοι υπερείχαν στη γνώση των ρευµάτων αλλά άλλαζαν θέσεις µεταξύ τους σηµαντικά. Από το γερµανικό πλήρωµα που µας καταδίωκε βαθµολογικά και ένα ιρλανδικό σκάφος που διακρίθηκε µε δύο πρωτιές γνωρίζοντας τα ρεύµατα και τον καιρό. Αισίως λοιπόν και µε βαθµολογική διαφορά 6 πόντων από το γερµανικό σκάφος φτάσαµε στην τελευταία ηµέρα του πρωταθλήµατος.
Στο σηµείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσουµε όλους τους φίλους µας από την Ελλάδα για τη σηµαντική ψυχολογική βοήθειά τους, µε τα εκατοντάδες συγκινητικά µηνύµατα υποστήριξης που λαµβάναµε. Η ανταπόκρισή τους ήταν κάτι που δεν περιµέναµε καθώς δεν γνωρίζαµε πως µας στήριζε τόσο µεγάλο κοινό και µας έδινε τροµερή δύναµη. Η στήριξή τους µας όπλισε µε πείσµα αλλά και µε ένα γλυκό βάρος πως αυτός ο αγώνας έπρεπε να κερδηθεί πάση θυσία.
Ήταν τεράστια η ανασφάλεια για τον καιρό που θα συναντούσαµε την τελευταία ηµέρα και που θα µπορούσε να µας βγάλει κυριολεκτικά και εκτός βάθρου. Με µια 8η θέση στην πρώτη κούρσα όλα έδειχναν πως θα κριθούν στην τελευταία ιστιοδροµία. Όταν τελικά βγήκαµε στον στίβο έβρεχε και είχε πολύ λίγο αέρα, κάτι που δεν το είχαµε ζήσει µέχρι εκείνη την ώρα. Ήταν σαν να έπρεπε να τρέξουµε σε έναν καινούργιο, άγνωστο στίβο. Αποφασίσαµε λοιπόν να µπούµε και να αγωνιστούµε µε µοναδικό σκοπό να «φυλάξουµε» τους άµεσους διεκδικητές των µεταλλίων, όπως δηλαδή τον καλύτερο Ιρλανδό που είχε κερδίσει πρόσφατα το Kiel week, τους Γερµανούς που βρίσκονταν στην τρίτη θέση και ένα ακόµα αγγλικό σκάφος. Η απόφασή µας αυτή είχε σαν αποτέλεσµα «παίζοντας» µεταξύ µας και φυλάσσοντας ο ένας τον άλλον να επιλέξουµε τη δεξιά πλευρά του στίβου, κίνηση η οποία απεδείχθη ότι δεν ήταν η σωστή, αφού τελικά ο καιρός γύρισε αριστερά και βρεθήκαµε στις πίσω θέσεις στη γραµµή τερµατισµού. Είναι χαρακτηριστικό βλέποντας τα αποτελέσµατα για τα 4 αυτά σκάφη που κυνηγιόµασταν παίζοντας «τη γάτα µε το ποντίκι», πως αυτή ήταν για όλους µας η κούρσα που «πετάξαµε» στη γενική βαθµολογία. Τελικά στο σύνολο των αγώνων, όπως λέµε συνήθως, στον µέσο όρο δηλαδή των αποτελεσµάτων αποδείχθηκε πως ήµασταν ένα από τα καλύτερα πληρώµατα του πρωταθλήµατος. ‘Ήµασταν πολύ καλοί στον δυνατό αέρα και µέτριοι στον λίγο, ένα αρκετά καλό πλήρωµα σε όλες τις συνθήκες. Ευτυχώς για εµάς οι πολύ καλοί στον πολύ αέρα δεν ταξίδευαν στον λίγο αέρα και το αντίθετο, µε αποτέλεσµα ο µέσος όρος αυτός να µας διατηρήσει σταθερά στην κορυφή της βαθµολογίας. Το πόσο σκληρός συναγωνισµός υπήρχε και το πόσο ισάξια και αξιόµαχα ήταν τα πληρώµατα µπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κανείς βλέποντας τα αποτελέσµατα.
Όλα τα σενάρια ήταν πιθανά και τα αποτελέσµατα ρευστά βασισµένα σε συνεχείς ανατροπές, καθώς όλα τα σκάφη φέρανε πρώτες θέσεις, όλα έπεσαν στις πίσω θέσεις και έτσι οι 65 βαθµοί ποινής που µας έδωσαν µε ισοβαθµία το χρυσό ευρωπαϊκό µετάλλιο, ανέδειξαν τις δυσκολίες και τις σκληρές µονοµαχίες µεταξύ εξαιρετικά ικανών και µαχητικών πληρωµάτων. Το σκάφος που ισοβάθµησε µαζί µας -παρόλο που και τα δύο σκάφη είχαµε από µια πρώτη θέση-, έχασε διότι η επόµενη καλύτερη ιστιοδροµία µας ήταν µια 2η ενώ η δική του µια 3η θέση. Επίσης το σκάφος που ήρθε δεύτερο ξεπετάχθηκε από την 6η θέση λόγω της ιστιοδροµίας της τελευταίας ηµέρας και όλα αυτά µετά από ένα σύνολο δέκα ιστιοδροµιών για την ολοκλήρωση του πρωταθλήµατος. Ευτυχώς µόνο στην πρώτη θέση δεν έγινε ανατροπή στα αποτελέσµατα εξαιτίας της τελευταίας ιστιοδροµίας. Την τελευταία ηµέρα στην τελευταία κούρσα που τερµατίσαµε υπό βροχή και περιµέναµε µε τεράστια αγωνία τα αποτελέσµατα γνωρίζοντας ότι αυτή ήταν η χειρότερή µας κούρσα που σίγουρα θα πετούσαµε, δεν ξέραµε τη σειρά τερµατισµών των πρώτων σκαφών και πόσο αυτή θα επηρέαζε το τελικό αποτέλεσµα. Ήταν τροµερά ψυχοφθόρο µέχρι που ενηµερωθήκαµε ηλεκτρονικά ότι είχαµε κερδίσει και φυσικά το πανηγυρίσαµε αναλόγως!
Ολοκληρώνοντας τα όσα ζήσαµε στον όµορφο και έντονο αυτό αγώνα, θα ήθελα να µην ξεχάσω να αναφερθώ και στο πλήρωµα που ήρθε από τον Ναυτικό Όµιλο Ηρακλείου µε κυβερνήτη τον Νικόλαο Καπνίση για να αγωνιστεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα ενοικιάζοντας από εκεί ένα σκάφος. Αυτό φυσικά είναι σίγουρα κάτι που δυσκόλεψε την προσπάθεια του πληρώµατος που µετά από πολύ καλές ιστιοδροµίες, αλλά και κάποιες ατυχίες τερµάτισε στην 26η θέση ανάµεσα σε 34 σκάφη….»
«…Με την ευκαιρία της επιτυχίας µας στο Ευρωπαϊκό θέλω να πω δυο λόγια για την κλάση J24 στην Ελλάδα και για το Παγκόσµιο Πρωτάθληµα που θα διοργανωθεί στον Ν.Ο. Θεσσαλονίκης (ΝΟΘ) από 9 έως 16 Σεπτεµβρίου 2023. Η πρόκληση του Παγκοσµίου είναι µεγάλη, όχι τόσο οργανωτικά, διότι ο ΝΟΘ είναι ένας εξαιρετικά έµπειρος όµιλος στη διοργάνωση µεγάλων πρωταθληµάτων διαθέτοντας έµπειρη οµάδα ώστε να υποστηρίξει τη διοργάνωση, αλλά κυρίως για τους ιδιοκτήτες των σκαφών J24 στην Ελλάδα. Προσωπικά θα πρότεινα σε όσους έχουν σκάφος J24 να επενδύσουν στο να το βελτιώσουν ώστε να γίνει ανταγωνιστικό και είµαι σίγουρος ότι αν τρέξουν οι ίδιοι το σκάφος τους θα ανταµειφθούν από την ποιότητα των ιστιοδροµιών. Αν όχι, τότε θα έχουν την ευκαιρία να το ενοικιάσουν, αφού ήδη υπάρχει µεγάλη ζήτηση για σκάφη προς ενοικίαση, έχοντας στη διάθεσή τους µετά το τέλος του Παγκοσµίου ξανά το σκάφος τους, ανταγωνιστικό και αξιόπλοο, χωρίς στην πραγµατικότητα να έχουν ξοδέψει ούτε ένα ευρώ, ενώ θα µπορούν να λαµβάνουν µέρος στους αγώνες J24 ξαναζώντας τις δυνατές συγκινήσεις των αγώνων One Design. Όλοι εµείς στην κλάση είµαστε στη διάθεση όποιου ιδιοκτήτη χρειαστεί τη βοήθεια µας και σε οποιοδήποτε θέµα. Ραντεβού λοιπόν στη Θεσσαλονίκη που φαίνεται ότι θα έχει πολύ µεγάλο ιστιοπλοϊκό ενδιαφέρον αφού η επιτυχία µας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα δείχνει ότι ήδη έχει αντίκτυπο στις συµµετοχές που θα έρθουν να διεκδικήσουν τον παγκόσµιο τίτλο …»
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
- GRE JMANIA ΝΟΠΦ 65
- GBR Cacoon Poole YC 65
- IRL Kingsailor Kinsale YC 66
- GER Schwere Jungs Blankeneser SC 68
- IRL Headcase HYC,LRYC 72